Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej, po zapoznaniu się z projektem ustawy o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw, zgłosiło swoje uwag do tego projektu.

1. Projekt przewiduje w art. 1 pkt 3 rozszerzenie możliwości uzyskania przez pacjenta informacji o jego stanie zdrowia od innych, niż lekarze, osób wykonujących zawody medyczne. Zmianie tej nie towarzyszą konsekwentne zmiany innych przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (m.in. art. 9 ust. 4 i 5, art. 17 czy 19).

2. Projektowany przepis art. 27 ust. 2 powinien umożliwiać udostępnianie oryginału dokumentacji medycznej prowadzonej w formie papierowej na żądanie podmiotów, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 3 ustawy. W pewnych przypadkach uzasadnione jest udostępnienie oryginału dokumentacji organom odpowiedzialności zawodowej prowadzącym postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej osób wykonujących zawody medyczne.

3. Projekt nie daje odpowiedzi na pytanie o prawo pacjentów do dostępu do takich materiałów jak: zdjęcia rentgenowskie wykonane na kliszy, preparaty histopatologiczne, próbki wydzielin, modele przestrzenne (np. wyciski stomatologiczne czy modele wykonywane w celu protezowania).

4. Należy wprowadzić możliwość pobierania opłaty przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w przypadku udostępnienia dokumentacji medycznej prowadzonej w postaci elektronicznej za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Przygotowanie wyciągu z obszernej dokumentacji elektronicznej może być również czasochłonne i generować koszty po stronie tych podmiotów.

5. Nieuzasadnione jest, przewidziane w projektowanym art. 28 ust. 5, zrównanie maksymalnej opłaty za udostępnienie dokumentacji medycznej, w przypadku, gdy ta podlega zwolnieniu z VAT, jak i gdy jest objęta podatkiem VAT.

6. Projekt nie przynosi rozwiązania problemu dotyczącego okresu przechowywania preparatów histopatologicznych, próbek wydzielin, modeli przestrzenne (np. wycisków stomatologicznych czy modeli wykonywanych w celu protezowania itp.).

7. Projekt powinien przewidywać możliwość samodzielnego przechowywania lub zawarcia umowy o przechowywanie dokumentacji medycznej przez lekarza, który zaprzestał wykonywać zawód w formie praktyki zawodowej. W przedstawionym projekcie wyłącznie podmiot tworzący albo sprawujący nadzór, podmiot udzielający świadczeń, z którym została zawarta umowa o przechowanie dokumentacji medycznej oraz właściwa okręgowa izba lekarska/ izba pielęgniarek i położnych są uprawnione do zawarcia umowy wynikającej z ustawy o ochronie danych osobowych.

8. Projektowane rozwiązanie, nakładające na okręgowe rady lekarskie obowiązek przechowywania dokumentacji medycznej po śmierci lekarza, jest trudna do zastosowania. Informacja o śmierci lekarza dociera do okręgowej rady lekarskiej w różnym odstępie czasowym od daty śmierci. W projekcie nie zostało określone kto jest odpowiedzialny za zabezpieczenie dokumentacji medycznej oraz jej złożenie w izbie lekarskiej.

9. Projektowany art. 30a ust. 4, który przewiduje obowiązek wezwania podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych podlegającego wykreśleniu, do wskazania, podmiotu, z którym zawarł umowę o przechowywanie dokumentacji medycznej, odsyła do sytuacji opisanych w art. 108 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej. Odesłanie to obejmuje także sytuację, w której wykreślenie z rejestru następuje na skutek zgonu lekarza. Takie odesłanie jest zbyt szerokie, gdyż powinno odnosić się do sytuacji opisanych w art. 108 ust. 2 pkt 1-6 ustawy o działalności leczniczej.

10. Nieuzasadnione jest wprowadzenie rozwiązania, zgodnie z którym w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie podmiotu odpowiedzialnego za przechowywanie dokumentacji medycznej, miejsce to wskazuje wojewoda. Rejestr podmiotów wykonujących działalność leczniczą w odpowiedniej części prowadzą trzy podmioty, właściwy wojewoda, okręgowa rada lekarska oraz okręgowa rada pielęgniarek i położnych.

11. Należy rozważyć celowość przeniesienia projektowanej w art. 30b regulacji dotyczącej nakładania kar pieniężnych do ustawy o działalności leczniczej. Kary takie mogłyby być powiązane m.in. regulacjami dotyczącymi składania wniosków o wykreślenie podmiotu z rejestru.

12. W treści art. 31 ust. 5b proponuje się wskazać, że pełnomocnikiem może być osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych.

Źródło: NIL