Duńscy naukowcy wykazali, że farmakoterapia może istotnie zmniejszyć ryzyko urazów u dzieci z ADHD. Ich badania opublikowano na łamach „The Lancet Psychiatry”.
W badaniu kohortowym naukowcy, korzystając z duńskich rejestrów krajowych, wzięli pod uwagę grupę 710 120 osób, z czego u 4557 zdiagnozowano ADHD przed 10 rokiem życia.
Analiza danych wykazała, że dzieci cierpiące na ADHD częściej doznawały wypadków i urazów niż ich zdrowi rówieśnicy. Badania pokazały również, że leczenie farmakologiczne zmniejszało to ryzyko.
W grupie dzieci leczonych farmakologicznie ryzyko urazów zmniejszyło się o 43 procent, a konieczność wizyt na oddziałach ratunkowych, nawet o 45 proc.
Źródło: thelancet.com
W badaniu kohortowym naukowcy, korzystając z duńskich rejestrów krajowych, wzięli pod uwagę grupę 710 120 osób, z czego u 4557 zdiagnozowano ADHD przed 10 rokiem życia.
Analiza danych wykazała, że dzieci cierpiące na ADHD częściej doznawały wypadków i urazów niż ich zdrowi rówieśnicy. Badania pokazały również, że leczenie farmakologiczne zmniejszało to ryzyko.
W grupie dzieci leczonych farmakologicznie ryzyko urazów zmniejszyło się o 43 procent, a konieczność wizyt na oddziałach ratunkowych, nawet o 45 proc.
Źródło: thelancet.com
Komentarze
[ z 2]
Ważny argument za farmakologicznym leczeniem ADHD. Często rodzice rezygnują z tej formy leczenia, nie chcąc faszerować dziecka lekami. Jednak jak w każdym przypadku należy rozważyć za i przeciw. Jeśli dziecko często doznaje urazów, warto zastanowić się nad wprowadzenie farmakoterapii. Może ona znacząco poprawić stan dziecka i zmniejszyć częstość wizyt na szpitalnych oddziałach ratunkowych.
Tutaj pojawia się poważniejszy problem, a mianowicie uświadamiania społeczeństwa, że choroba jaką jest adhd rzeczywiście istnieje, a nie jest jedynie wymysłem lekarzy, którzy w niewiadomym, albo tylko sobie znanym celu sieją podobną propagandę. Wydaje mi się, że w naszym społeczeństwie w dalszym ciągu funkcjonuje silne przekonanie, że nie ma czegoś takiego jak choroba ADHD, a jedynie są niegrzeczne lub źle wychowane dzieci, które w związku z tym należy wychowywać, karać lub krócej trzymać, a niekoniecznie przepisywać medykamenty i tłumaczyć sobie ich niegrzeczne zachowanie chorobą. Wydaje mi się, że takie podejście do tematu nie przekłada się na korzystne zmiany w funkcjonowaniu samych dzieci, ale także ich rodzin. Jest to dużym problemem, ponieważ przy takim podejściu ze strony ludzi pojawia się problem nie tylko zmagania z objawami jakie dokuczają maluchom, ale jeszcze trzeba sobie radzić ze stygmatyzacją ze strony społeczeństwa i wszelkimi problemami jakie z tego faktu wynikają. Urazy chociaż oczywiście mogą prowadzić do poważnych konsekwencji nie należą do najpoważniejszych problemów dotyczących dzieci z ADHD. Należy pamiętać, że przecież te osoby mają dużo więcej poważniejszych kłopotów w codziennym funkcjonowaniu i to zarówno dotyczących tego, aby móc odnaleźć się w grupie jak i skupić się i wysiedzieć na lekcji w spokoju. Nie bez powodu osoby z ADHD należą do grupy najczęściej popełnianych samobójstw. Stąd też warto zwracać uwagę na problem i jego skalę oraz nie bagatelizować problemu, przynajmniej u tych osób u których z powodu nadpobudliwości i zaburzeń uwagi pojawia się w życiu osobistym wiele problemów i trudności, a codzienne funkcjonowanie jest zaburzone oraz w znacznym stopniu utrudnione.