Ogólnopolski Związek Pracodawców Szpitali Powiatowych zaprezentował raport opracowany przez prof. dr hab. Ewelinę Nojszewską i dr Agatę Sielską z Katedry Ekonomii Stosowanej, Kolegium Zarządzania i Finansów SGH oraz Dorotę Gołąb-Bełtowicz – zastępcę dyrektora ds. finansowych Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Żeromskiego w Krakowie. Celem badania było przeanalizowanie sytuacji finansowej szpitali powiatowych od 2015 r. do drugiego półrocza 2019 r.

OZPSP tłumaczy, że ze względu na poczucie pogarszającej się kondycji tych szpitali pojawiła się potrzeba sprawdzenia, przy wykorzystaniu narzędzi statystycznych, jakie wartości przyjmują najważniejsze zmienne charakteryzujące tę kondycję oraz jak zmieniają się one wraz z upływem czasu. Raport został opracowany na podstawie danych nadesłanych przez ponad 100 szpitali powiatowych.

Główne tezy raportu:

- sytuacja finansowa wyznaczana przez parametry takie jak wynik finansowy netto, zobowiązania wymagalne oraz zobowiązania ogółem, pogarsza się

- przyczyną pogorszenia jest szybsza dynamika wzrostu kosztów od dynamiki wzrostu przychodów

- główną, choć nie jedyną, przyczyną wzrostu kosztów są koszty zasobów ludzkich. Inne koszty działalności również rosną w szybkim tempie

- zwiększa się udział kosztów osobowych w kosztach ogółem. Rosną także inne koszty o stałym charakterze, a przyrost marży na świadczeniach nie rekompensuje tych zmian, co pogłębia straty i deficyt środków pieniężnych

- brak dostępnych zasobów kadrowych na rynku pracy wymusza na podmiotach podnoszenie wynagrodzeń dla zapewnienia zatrudnienia zapewniającego pacjentom odpowiednią opiekę medyczną

- przychody podmiotów zależą od cen wyznaczanych przez taryfy i ilości świadczeń. Szybkość przeszacowywania taryf nie nadąża za zmianami czynników kosztotwórczych, w szczególności wprowadzanych przepisów np. zmiana norm zatrudnienia pielęgniarek, zmian minimalnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej czy minimalnego wynagrodzenia dla niektórych pracowników wykonujących zawody medyczne

- wprowadzenie ryczałtu sieciowego zniosło pojęcie nadwykonań a tym samym nie ma możliwości zapłaty za wykonane ponadryczałtowe świadczenia, choćby degresywnie. Poprzednie podejście umożliwiało uzyskanie zapłaty za świadczenia wykonywane w stanie zagrożenia życia nawet 100 %. Obecnie nadwykonania te mają dla podmiotu cenę 0 zł, chociaż są nieuniknione. Należą do nich świadczenia intensywnej terapii i leczenia udarów

- większa część taryf nie została jeszcze w ogóle zweryfikowana, co uniemożliwia ich prawidłową aktualizację

- szpitale, w których funkcjonują SORy- muszą utrzymywać pewne zasoby w gotowości, czego nie uwzględniają taryfy

- podmioty lecznicze i ich sytuacja finansowa stają się coraz większym obciążeniem dla podmiotów tworzących. Rośnie prawdopodobieństwo ustawowego pokrywania strat, co naraża budżet mniejszych jednostek samorządu terytorialnego

- podmioty tworzące w znaczący sposób przyczyniają się do utrzymania infrastruktury podmiotów w kondycji zapewniającej godziwe warunki pobytu i leczenia poprzez finansowanie zadań inwestycyjnych.

Pełną treść raportu można pobrać ze strony internetowej Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Szpitali Powiatowych [PLIK PDF]