Pacjenci z łuszczycą potwierdzają, że gliceryna, niedrogi, nieszkodliwy, powszechnie znany, lekko słodki płyn, skutecznie zwalcza zmiany skórne związane z łuszczycą. Obecnie naukowcy mają obiektywne dowody na poparcie swoich doniesień.

Dr Wendy Bollag, fizjolog komórkowy i badacz skóry, z zespołem z Medical College of Georgia zespołem odkryli, że niezależnie od tego, czy są stosowane miejscowo, czy spożywane z wodą pitną, pomagają złagodzić klasyczne łuszczące się, czerwone, wypukłe i swędzące zmiany skórne w ich modelu łuszczycy.

Badania dostarczają również więcej dowodów na różne sposoby, w jakie gliceryna umożliwia prawidłowe dojrzewanie komórek skóry w czterech etapach. Łuszczyca jest problemem o podłożu immunologicznym, który zwykle pojawia się u młodych dorosłych, w którym komórki skóry szybko się namnażają, powodując powstanie zmian.

„Mamy teraz dane eksperymentalne, aby pokazać, co zgłaszają ci pacjenci z łuszczycą”, mówi Bollag, który prawie 20 lat temu po raz pierwszy poinformował w The Journal of Investigative Dermatology, że gliceryna, naturalny atraktor alkoholu i wody, znany z tego, że korzystnie wpływa na wygląd skóry, również poprawia funkcjonowanie skóry, pomagając komórkom skóry prawidłowo dojrzewać.

Wiadomo, że gliceryna stosowana miejscowo ma zmiękczające i kojące działanie. Dr Bollang pomógł określić kluczową skuteczność gliceryny, jaką jest jej konwersja do lipidu lub tłuszczu, fosfatydyloglicerolu, który ostatecznie reguluje funkcję keratynocytów, głównego typu komórek skóry, i tłumi stany zapalne w skórze.

Gliceryna dostaje się do skóry przez kanały takie jak akwaporyna-3. Jest to kanał wyrażany w komórkach skóry, a naukowcy z MCG wykazali, że po wejściu do środka akwaporyna 3 przekształca glicerynę w fosfolipazę-D-2, enzym, który przekształca tłuszcze w zewnętrznej błonie komórkowej na sygnały komórkowe, ostatecznie przekształcając glicerynę w fosfatydyloglicerol.

W 2018 roku Bollag i zespół poinformowali, że miejscowe stosowanie fosfatydyloglicerolu zmniejszyło stan zapalny i charakterystyczne wypukłe plamy na skórze w mysim modelu łuszczycy. Tym razem postanowili przyjrzeć się wpływowi jej powszechnie dostępnego prekursora gliceryny.

W nowych badaniach, w celu stworzenia modelu zwierzęcego, wykorzystali imikwimod, o którym wiadomo, że wytwarza blaszki przypominające łuszczycę u ludzi stosujących go w problemach, takich jak brodawki narządów płciowych i niektórych nowotworach skóry. Myszy albo piły naturalny alkohol, albo naukowcy stosowali go miejscowo. Tak czy inaczej, gliceryna pomogła zmniejszyć rozwój charakterystycznych zmian skórnych. Odkrycie to podkreśla, że gliceryna działa na więcej niż jeden sposób w celu poprawy stanu skóry.

Stosowana bezpośrednio na skórę gliceryna wykazała swoje działanie jako środek zmiękczający skórę, ponieważ zmiana była korzystna nawet u myszy pozbawionych fosfolipazy-D-2. Dodatkowo wydaje się, że lokalnie konkuruje z nadtlenkiem wodoru o przestrzeń wewnątrz kanału akwaporyny 3. Nadtlenek wodoru jest powszechnie znany jako łagodny środek antyseptyczny, ale produkowany jest także przez nasz organizm, a przy niskich poziomach jest cząsteczką sygnalizacyjną komórki. Jednak gdy występuje on na wysokim poziomie odpowiada za stres oksydacyjny, który może powodować łuszczycę.

Naukowcy odkryli, że miejscowa gliceryna zmniejsza poziom nadtlenku wodoru wnikającego do komórek skóry. Kiedy dodali glicerynę i nadtlenek wodoru w tym samym czasie bezpośrednio do komórek skóry, odkryli, że gliceryna chroniła przed stresem oksydacyjnym powodowanym przez nadtlenek wodoru.

„Glicerol w zasadzie przewyższa nadtlenek wodoru w dostaniu się tam i uniemożliwia mu wejście i zwiększenie stresu oksydacyjnego” – mówi Bollag. Olej i woda nie mieszają się, więc jeszcze innym sposobem, w jaki gliceryna może być pomocna, jest wspieranie głównej roli skóry jako bariery przepuszczającej wodę.

“Z drugiej strony, gdy gliceryna została wypita przez myszy pozbawione fosfolipazy-D-2, która przekształca tłuszcze lub lipidy w błonie komórkowej na sygnały, to nie zaobserwowaliśmy oczekiwanego efektu”- mówi Bollag, co potwierdziło ich wcześniejsze odkrycia. Gliceryna łączy się z enzymem, aby wytworzyć sygnał niezbędny do dojrzewania komórek skóry.

Niektóre z ich innych najnowszych prac szczegółowo opisują, w jaki sposób fosfatydyloglicerol zmniejsza stan zapalny.

Bollag chciałaby, aby kolejne kroki obejmowały również badania kliniczne we współpracy z dermatologami i pacjentami oraz pracuje nad znalezieniem naukowca zajmującego się preparatami, który może stworzyć to, co będzie optymalną kombinacją gliceryny i fosfatydyloglicerolu w tym samym kremie do stosowania miejscowego.

Dodanie samego fosfatydyloglicerolu, a nie tylko gliceryny, jest zasadniczo pomocne, ponieważ istnieją pewne dowody na to, że w łuszczycy zasadnicza konwersja gliceryny do fosfatydyloglicerolu nie jest optymalna. Laboratorium Bollaga i inne wykazały obniżony poziom akwaporyny 3 w łuszczycy, co prawdopodobnie oznacza mniejsze ilości fosfatydyloglicerolu, więc udostępnienie większej ilości gliceryny może pomóc, choć nie tak skutecznie, zwiększyć dostępność tego lipidu niezbędnego do normalnej proliferacji komórek skóry.

Szybkie przejście do badań klinicznych powinno być stosunkowo łatwe, ponieważ podobnie jak w przypadku gliceryny, istnieje już doświadczenie w stosowaniu fosfatydyloglicerolu u ludzi. Na przykład jest składnikiem niektórych kosmetyków. Bollag podejrzewa, że tego rodzaju kombinacja dwóch substancji może pomóc w powstrzymaniu wczesnych objawów łuszczycy, a przy bardziej zaawansowanej chorobie po zastosowaniu istniejących metod leczenia łuszczycy, aby opanować stan skóry, a następnie zacząć stosować glicerynę, aby utrzymać ten stan.

Bollag i współpracownicy donieśli już w 2018 roku w Journal of Investigative Dermatology, że w mysim modelu łuszczycy fosftydyloglicerol zmniejszał stan zapalny i charakterystyczne wypukłe zmiany skórne łuszczycy.

Chociaż przyczyna tej choroby jest niejasna, łuszczyca jest stanem o podłożu immunologicznym, a pacjenci mają wyższy poziom stanu zapalnego, a także nadmiar komórek skóry, które następnie nieprawidłowo dojrzewają. Podwyższony stan zapalny zwiększa ryzyko wystąpienia problemów, takich jak choroby serca.

Leki biologiczne stosowane w leczeniu łuszczycy działają na różne sposoby, aby powstrzymać tę nadaktywną odpowiedź immunologiczną, ale oprócz ich wysokich kosztów mogą narazić pacjenta na ryzyko problemów, takich jak poważne infekcje i nowotwory. Jedynym skutkiem ubocznym, jaki zaobserwowano w ciągu około 20 lat pracy z gliceryną i jej zastosowaniem klinicznym i kosmetycznym, jest to, że skóra może być lekko klejąca.

Źródło: medicalxpress.com