Osoby u których występuje późniejszy niż zwykle początek dojrzewania, mają niższą gęstość mineralną kości, szczególnie w dolnej części kręgosłupa. Ponieważ okres dojrzewania jest krytycznym okresem dla mineralizacji kości, efekt ten może zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy i złamań kości w późniejszym okresie życia.

„Jeśli dana osoba jest “genetycznie zaprogramowana” na późniejsze dojrzewanie, to ma ona mniejszą gęstość mineralną kości zarówno w dzieciństwie, jak i w wieku dorosłym” - powiedział dr Struan FA Grant, jeden z trzech naukowców ze szpitala dziecięcego w Filadelfii (CHOP), który był współautorem badania.

Naukowcy już wcześniej wiedzieli, że późniejsze dojrzewanie było związane z niższą gęstością mineralną kości i że oba są czynnikami ryzyka osteoporozy. To badanie było pierwszą analizą związków między genetycznymi determinantami czasu dojrzewania a pomiarami gęstości mineralnej kości.

Naukowcy wykorzystali dane z badania gęstości mineralnej kości w dzieciństwie (BMDCS), finansowanego przez NIH. Badanie to obejmowało zaawansowane pomiary kości i wzrostu podczas corocznych wizyt trwających do siedmiu lat u ponad 2000 zdrowych dzieci, młodzieży i młodych dorosłych w latach 2002–2010. Dr Babette S. Zemel był głównym badaczem BMDCS w CHOP, w którym kieruje Laboratorium Żywienia i Wzrostu.

W bieżących badaniach zespół badawczy zastosował stosunkowo nowe narzędzie zwane „genetycznym wynikiem ryzyka” (GRS), które umożliwia zbiorowe badanie grupy wariantów genetycznych za jednym razem. „Wygenerowaliśmy wynik ryzyka genetycznego w badaniu BMDCS na podstawie setek wariantów genetycznych związanych z późniejszym dojrzewaniem u dzieci i szukaliśmy związku z pomiarami gęstości mineralnej kości”, powiedziała pierwsza autorka, dr Diana Cousminer, genetyk CHOP z doświadczeniem w dziedzinie genetyki zajmującej się dojrzewanie,. Naukowcy przeprowadzili te analizy oddzielnie u chłopców i dziewcząt, a także na podstawie publicznie dostępnych odpowiednich danych genetycznych dotyczących gęstości mineralnej kości u dorosłych.

Zarówno u chłopców, jak i dziewcząt genetyczny wynik ryzyka dla późniejszego dojrzewania związanego z niższą gęstością mineralną kości oceniono zarówno w długoterminowym badaniu na grupie 933 osób jak i w badaniu przekrojowym 486 osób. Wyniki różniły się w zależności od części szkieletu, w której mierzono gęstość mineralną kości. Najniższa gęstość występowała w dolnej części pleców i kości biodrowej.

W osobnej analizie przeprowadzanej za pomocą randomizacji mendlowskiej zespół badawczy stwierdził, że późniejsze dojrzewanie płciowe spowodowało niższą gęstość mineralną kości zarówno u dorosłych mężczyzn, jak i dorosłych kobiet. Wykryli również silny efekt przyczynowy u dorastających dziewcząt, nie znajdując związku przyczynowego u dorastających chłopców. Cousminer powiedział, że liczba chłopców w ich analizie mogła nie być wystarczająco duża, aby wykazać znaczący efekt.

Obecne badania opierają się na kilku wcześniejszych badaniach zdrowia kości przeprowadzonych przez naukowców CHOP, z wykorzystaniem danych BMDCS. Wykazano ponadto, że mineralizacji kości utrzymują się nawet po okresie maksymalnego wzrostu, zwiększając znaczenie późnego okresu dojrzewania dla budowania struktury siły kości. Przeprowadzone w przeszłości badanie wykazało, że dzieci i młodzież o wyższym poziomie aktywności fizycznej mają wyższą gęstość kości, nawet jeśli mają warianty genetyczne predysponujące je do słabszych kości. Badania te, prowadzone wspólnie przez Zemela i Granta, wzmocniły dowody, że intensywna aktywność fizyczna poprawia zdrowie kości u dzieci i młodzieży.

Inni badacze wcześniej wykazali związek epidemiologiczny między późniejszym dojrzewaniem, a ryzykiem złamania kości i osteoporozy w późnym okresie życia. Obecne badanie nie obejmowało danych od osób starszych, a zatem nie pozwalało bezpośrednio przeprowadzić analizy genetycznej ryzyka osteoporozy. Cousminer dodał, że przyszłe badania zespołu CHOP zajmą się tym zagadnieniem, wykorzystując dane od starszych uczestników badań.

„Teraz, gdy jesteśmy świadomi ryzyka dla zdrowia kości przez całe życie, u osób genetycznie predysponowany do późniejszego dojrzewania, możemy wdrażać odpowiednie strategie takie jak promowanie aktywności fizycznej, aby zoptymalizować gęstość kości podczas rozwoju szkieletu”, powiedział Zemel.

Źródło: sciencedaily.com