Krople do oczu mają postać jałowych roztworów wodnych lub olejowych. W przypadku, kiedy substancja jest trudno rozpuszczalna sporządza się zawiesiny, które przeznaczone są do podania na gałkę oczną lub do worka spojówkowego. W takim przypadku substancje lecznicze muszą być zmikronizowane – 90%...

Zasady zapisu recepty na czopki recepturowe, niezależnie od faktu, czy wykazują one działanie ogólne i miejscowe, odbiegają nieco od tych, przyjętych dla innych preparatów (np. maści, roztworów, mikstur).

Pomimo, iż czopki (suppositorium) na szeroką skalę sporządzane były już w starożytnym Egipcie i Grecji, obecnie ich zastosowanie terapeutyczne jest znacznie bardziej zróżnicowane. Zgodnie z przyjętą definicją, stanowią one bowiem stałą postać leku przeznaczoną nie tylko do podawania doodbytniczego,...

Proszki zaliczane są do stałych postaci leku, w której syntetyczne środki lecznicze bądź surowce roślinne możemy podawać w formie dokładnie rozdrobnionych cząstek o średnicy nie większej niż 0,5 mm. Przeznaczone są zarówno do użytku zewnętrznego jako tzw. zasypki lub pudry, bądź wewnętrznego.

Granulaty zaliczane są do stałych postaci leku recepturowego o kształcie nieregularnych grudek lub ziarenek o średnicy 1 – 3mm, przeznaczonych do stosowania doustnego.

Mieszanka jest rodzajem roztworu wodnego podawanego doustnie, który od innych form farmaceutycznych różni się tym, iż poza preparatami stałymi rozpuszczalnymi w podłożu zawiera także leki płynne, głównie galenowe (np. nalewki, intrakty, syropy).

Zasady wypisywania recept na maści nie obiegają znacząco od tych, określanych ogólnie dla konwencjonalnych preparatów recepturowych.

Maść, zaliczana do postaci leków wykazujących działanie miejscowe, jest formą preparatu półstałego, zawierającego do 20 proc. składników stałych, zawieszonych bądź rozpuszczonych w odpowiednim podłożu o konsystencji mazistej.

Roztwory do użytku zewnętrznego powstają przez rozpuszczenie określonej ilość substancji czynnej w podłożu, którym z reguły jest woda (destylowana lub oczyszczona), lub rzadziej obojętne oleje, etanol czy glicerol.