Pacjent z zagranicy

Wprowadzone w 2004 r. przepisy o koordynacji dla obywateli UE i krajów członkowskich EFTA regulują nie tylko szczegółowe zasady korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej w naszym kraju, ale również pozwalają na zakup refundowanych produktów leczniczych z przysługującą choremu zniżką. Pamiętajmy, że podobnie jak w przypadku polskich pacjentów podstawą do wydania takiego preparatu w aptece jest recepta wystawiona na ogólnie obowiązujących blankietach. Same różnice wydają się kosmetyczne, i w głównej mierze dotyczą sposobów zapisu informacji o pacjencie, uwzględniających przede wszystkim dowód ubezpieczenia i miejsce pochodzenia chorego.


W polu przeznaczonym na informacje chorym, oprócz danych warunkujących późniejszą refundację powinien widnieć także numer poświadczenia (np. 08/106XXX) o prawie do świadczeń zdrowotnych (dokument taki może zostać wydany przez Narodowy Fundusz Zdrowia w języku polskim). Warto dodać, że w sytuacjach, gdy adnotacja ta jest nieczytelna, błędna lub niepełna, farmaceuta może ją poprawić (dokonując odpowiedniego wpisu na rewersie dokumentu), ale wyłącznie, gdy pacjent okaże niezbędne dokumenty uprawniające do zniżki na podstawie przepisów o koordynacji. W przypadku cudzoziemców nie korzystających z przepisów o koordynacji recepty należy realizować pełnopłatnie. Uwaga ta dotyczy także dokumentów wystawionych na terenie innych krajów niż Polska. Należy zaznaczyć, że jeżeli choremu nie odpowiada cena dostępnego produktu leczniczego, receptę można zrealizować z pełną odpłatnością i poprosić farmaceutę o wystawienie faktury, a następnie na jej podstawie oraz kserokopii recepty i można ubiegać się o zwrot kosztów u ubezpieczyciela w kraju, w którym opłaca się składki zdrowotne. W świetle przepisów, podobnie jak w przypadku obywateli RP pracownik apteki w chwili wizyty chorego nie ma prawa odmówić wystawienia takiego dokumentu.


Warto dodać, że ustawodawca wziął pod uwagę także sytuacje, w których chory z zagranicy nie dysponuje poświadczeniem wydawanym przez Narodowy Fundusz Zdrowia. W takich przypadkach na recepcie powinien widnieć numer innego dokumentu uprawniającego do korzystania ze świadczeń zdrowotnych na podstawie przepisów o koordynacji. Pamiętajmy, że będzie mu towarzyszyć także symbol państwa umieszczony przez osobę uprawnioną w miejscu przeznaczonym na identyfikator płatnika np. dla pacjenta ubezpieczonego we Niemczech, będzie to symbol DE. Spis wszystkich oznaczeń państw stanowi załącznik do aktualnego rozporządzenia w sprawie recept lekarskich z 8 marca 2011 r. Zgodnie z komunikatem NFZ dokumentami potwierdzającymi ubezpieczenie obcokrajowca mogą być również:

  1. formularz E111 - nowy wzór (stary formularz uprawniał do korzystania ze świadczeń zdrowotnych do dnia 31 grudnia 2004 r.)

  2. Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego wprowadzona przez część krajów członkowskich UE i EFTA od 1 czerwca 2004 r. O dokument ten można ubiegać się w instytucji właściwej, właściwej dla kraju, w którym odprowadza się składki zdrowotne. EKUZ powinna zawierać następujące informacje (brak którejkolwiek z nich może dyskwalifikować receptę okazaną przez obcokrajowca):
    • imię i nazwisko
    • datę urodzenia
    • osobisty numer identyfikacji
    • numer identyfikacyjny instytucji, która wydała Kartę (tzw. kod ISO)
    • numer identyfikacyjny Karty
    • datę ważności Karty

  3. w przypadku niektórych państw członkowskich UE bądź EFTA - certyfikat zastępujący Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego uprawniający do takiego samego zakresu świadczeń opieki medycznej jak karta EKUZ. Jest on wydawany w sytuacji, gdy wyjątkowe okoliczności uniemożliwiają osobie zainteresowanej, uzyskanie EKUZ (np. kradzież lub utrata, wyjazd uniemożliwiający uzyskanie dokumentu)