Analizując przypadek 50-latki z Quebecu naukowcy z Uniwersytetów w Montrealu i Trydencie prześledzili, jak mózg przystosowuje się do sytuacji odtworzenia zmysłu wzroku u osoby, która od urodzenia bardzo słabo widziała i jako dorosła  przeszła przeszczep rogówki.

Przed i po operacji kobieta przechodziła testy behawioralne i neurofizjologiczne. Podczas wykonywania różnych zadań wzrokowych i słuchowych wykonywano jej rezonans magnetyczny, a skany porównywano ze zdjęciami osób z prawidłowym widzeniem oraz tych z nieuleczalną ślepotą.

Wyniki badań pokazują, że u dorosłego, który słabo widział od urodzenia, kora wzrokowa zachowuje pewien stopień plastyczności, czyli zdolności do zmiany pod wpływem doświadczenia, ale nawet kilka miesięcy po operacji w pewnych jej regionach wykrywa się reakcje na dźwięk, a odpowiedzi te nakładają się na reakcje wyzwalane obrazem. To nakładanie może powodować, że pewne aspekty widzenia plasują się poza normą.

Zdaniem naukowców ich spostrzeżenia torują drogę przedoperacyjnemu funkcjonalnemu rezonansowi magnetycznemu, który spełnia rolę narzędzia pozwalającego wnioskować o wynikach operacji, a także rozwijaniu programów rehabilitacyjnych dla osób po zabiegach.
 



Więcej: www.kopalniawiedzy.pl