Biomateriały pozwalające na wydrukowanie z nich cewki moczowej dla chłopców z wadą wrodzoną - spodziectwem tworzą inżynierowie materiałowi z Politechniki Łódzkiej. Zbudowali też biodrukarkę 3D.
Spodziectwo to wada rozwojowa chłopców związana brakiem pewnego odcinka cewki moczowej. Jak wyjaśniają naukowcy z Politechniki Łódzkiej w materiale prasowym uczelni, na rynku nie ma rozwiązań, które pozwoliłyby na leczenie takich pacjentów – pozostają jedynie techniki operacyjne.
Nad biomateriałami dla urologii pracuje zespół kierowany przez dr hab. inż. Dorotę Bociagę z Instytutu Inżynierii Materiałowej. Badacze współpracują m.in. ze specjalistami w zakresie chirurgii i urologii dziecięcej.
Jak wyjaśnia liderka projektu, układ zawiera trzy elementy. Sztywne rusztowanie z materiału termoplastycznego może przeciwstawić się naporowi otaczających tkanek. Warstwa polimerowa o właściwościach antybakteryjnych jest konieczna z uwagi na obecność moczu. Z kolei hydrożele zawierają żywy materiał biologiczny - komórki pochodzące z pobrań od pacjentów, wraz ze składnikami stymulującymi je do tworzenia tkanki w miejscu, w której jej brakuje.
Jednym z osiągnięć naukowców jest biodrukarka 3D, która wydrukuje struktury rurowe z kilku materiałów o różnych wymaganiach technologicznych. Naukowcy złożyli wnioski patentowe - jeden na rozwiązanie materiałowe - drugi w zakresie rozwiązania konstrukcyjnego biodrukarki 3D.
W skład zespołu wchodzą: dr hab. inż. Anna Sobczyk-Guzenda, dr inż. Marian Cłapa, dr inż. Marta Kamińska, mgr inż. Mateusz Bartniak, mgr inż. Adrianna Wierzbicka oraz mgr inż. Aleksandra Bednarek. Z naukowcami współpracują dr Marek Krakós ze szpitala im. J. Korczaka w Łodzi oraz prof. Piotr Wilczek - kierownik Pracowni Bioinżynierii w Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii w Zabrzu.
Badania są realizowane w projekcie MATURO 3D finansowanym z Nartodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu strategicznego TECHMATSTRATEG dotyczącego badań naukowych w obszarze nowoczesnych technologii materiałowych.
Komentarze
[ z 0]