Nowe badania pokazują, w jaki sposób biohybrydowe i biodegradowalne nanoszczepionki mogą zapewnić skuteczne, spersonalizowane metody leczenia nowotworów. Naukowcy chcą skupić swoje wysiłki na opracowaniu nanoszczepionek na raka piersi i czerniaka - informuje Unijny Serwis Informacyjny Badań i Rozwoju (CORDIS).

Nanoszczepionki, nową generację szczepionek, które za nośniki wykorzystują nanocząsteczki, ogłoszono najbardziej udanym postępem w wykorzystaniu nanotechnologii do zapobiegania chorobom. Biohybrydowe i biodegradowalne nanoszczepionki wykazały duży potencjał w leczeniu kilku rodzajów nowotworów.

Wykazano również, że zwiększają one wskaźnik przeżyć, ilość całkowitych remisji nowotworu i stymulują specyficzne dla guza odpowiedzi immunologiczne.

„Biohybrydowe i biodegradowalne nanoszczepionki to nowa, zorientowana na pacjencie platforma immunoterapeutyczna oparta na nanomateriałach, która stanowi kolejną granicę w spersonalizowanym leczeniu nowotworów”, mówi Hélder Santos, profesor nanotechnologii farmaceutycznej na Uniwersytecie w Helsinkach.

Przy wsparciu finansowanego ze środków UE projektu iNANOVAC4CANCER Santos i jego zespół badaczy ustalili techniczną i komercyjną zasadność stworzenia platformy spersonalizowanych nanoszczepionek biohybrydowych i biodegradowalnych.

Nanoszczepionki jako immunoterapia przeciwnowotworowa

Głównym celem projektu wspieranego przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych było opracowanie postaci użytkowej biohybrydowej nanoszczepionki i ocena jej skuteczności w walce z rakiem w modelach nowotworów. W tym celu w ramach projektu wykorzystano zaawansowane nanotechnologie, które dostosowano do potrzeb medycyny spersonalizowanej.

„Technologie te pozwalają nam na precyzyjne tworzenie materiałów w nanoskali w celu opracowywania nowych terapeutycznych postaci użytkowych”, wyjaśnia Santos.

.... ZOBACZ RÓWNIEŻ: Leczenie adjuwantowe dla pacjentów z zaawansowanym czerniakiem Polską edycja światowej kampanii „Jej Przewaga”/”Advantage Hers” Zobacz ChPL szczepionki Moderny przeciwko COVID-19

W oparciu o te prace w ramach projektu udało się określić zarówno najistotniejsze parametry wpływające na postać użytkową biohybrydowych nanoszczepionek, jak i ich skuteczność zarówno w skojarzeniu, jak i w postaci monoterapii. Ponadto naukowcy ocenili wpływ pokrycia błony komórkowej na stabilność i zgodność biologiczną produkowanych nanoszczepionek. Potwierdzili oni również techniczne możliwości przełożenia nanoszczepionek oraz wykazali ich profilaktyczne i terapeutyczne działanie na modele różnych nowotworów.

„Wykazaliśmy korzyści płynące z wykorzystania takich elementów biologicznych jak błony komórek nowotworowych i wirusy jako platform nanoszczepionek w celu rozwiązania niektórych bieżących problemów wiążących się z zastosowaniem immunoterapii przeciwnowotworowej”, dodaje Santos. „Co najważniejsze, wykazaliśmy potencjał wykorzystania biohybrydowych nanoszczepionek w roli immunoterapii przeciwnowotworowej”.

Analiza konkurencji i dalsze badania

Oprócz samych badań Santos i jego zespół przeprowadzili również dogłębną analizę konkurencji i zbadali możliwość wprowadzenia do obrotu wyników uzyskanych w ramach projektu iNANOVAC4CANCER za pośrednictwem przedsiębiorstwa typu start-up lub na podstawie umów licencyjnych. Ostatecznie jednak zespół ustalił, że najlepszą drogą jest, póki co, skupić wysiłki wyłącznie na opracowaniu nanoszczepionek na raka piersi i czerniaka.

„W oparciu o wszystkie dane przedkliniczne uzyskane w ramach tego projektu zdecydowano, że zanim zaczniemy mówić o komercjalizacji, musimy przeprowadzić badania wykonalności na ludziach, aby przetestować technologię u potencjalnych pacjentów z nowotworami”, zauważa Santos.

W związku z tym Santos pracuje obecnie nad rozszerzeniem uogólnienia i możliwości przełożenia technik iNANOVAC4CANCER. Analizuje on również skuteczność profilaktyczną i terapeutyczną dwóch platform nanoszczepionek w przypadku słabo immunogennych typów raka, na przykład potrójnie ujemnego raka piersi.

„Chcielibyśmy również przeanalizować dokładny skład wyizolowanych błon komórek nowotworowych, aby ocenić, które białka, glikoproteiny i glikany są nadal obecne po procesie uzyskiwania postaci użytkowej”, podsumowuje Santos. „Konieczne będzie przeprowadzenie dalszych badań w celu oceny wpływu heterologicznych błon komórek nowotworowych na przenikanie do komórek, wraz z badaniami oceniającymi różnice w składzie korony białkowej między powlekanymi i niepowlekanymi nanoszczepionkami”.

© Unia Europejska, [2021] | źródło: CORDIS