Komisja Europejska opublikowała pakiet dokumentów dotyczących bezpieczeństwa pacjenta. Opisano w nim dotychczasowe osiągnięcia w tym zakresie od 2012 r. oraz wskazano bariery, które należy pokonać, aby podnieść poziom bezpieczeństwa pacjentów zgodnie z założeniami zalecenia Rady z 2009 r.

W ocenie KE, chociaż poczyniono znaczne postępy w zakresie kształtowania krajowych programów na rzecz bezpieczeństwa pacjentów, wciąż wiele pozostaje do zrobienia w kwestii przepisów wykonawczych dotyczących upodmiotowienia pacjentów, szczególnie w obszarze kształcenia i szkolenia pracowników opieki zdrowotnej.

- Udając się do szpitala, nasi obywatele oczekują bezpiecznej opieki zdrowotnej. Dobra wiadomość jest taka, że większość państw członkowskich posiada już programy bezpieczeństwa pacjentów. Zła jest taka, że pomimo poczynionych postępów, w placówkach opieki zdrowotnej wciąż dochodzi do zdarzeń mających niekorzystny wpływ na zdrowie pacjentów, a bezpieczeństwo pacjentów rzadko stanowi element szkolenia pracowników służby zdrowia. Musimy zatem podjąć wysiłki zmierzające do zapewnienia naszym obywatelom wyższego poziomu bezpieczeństwa w placówkach opieki zdrowotnej – powiedział europejski komisarz ds. zdrowia Tonio Borg.

Już 26 państw jest na etapie końcowych prac nad strategiami bądź programami dotyczącymi bezpieczeństwa pacjentów lub już je opracowało. Normy bezpieczeństwa pacjentów są obecnie obowiązkowe w 20 państwach (w 11 w 2012 r.), a w 19 państwach korzysta się z wytycznych dotyczących bezpieczeństwa pacjentów.

Systemy zgłaszania zdarzeń niepożądanych istnieją obecnie w 27 państwach (w 15 w 2012 r.), przede wszystkim na szczeblu krajowym (21) i na poziomie instytucji opieki zdrowotnej (13). Wzrosło dzięki temu prawdopodobieństwo zgłoszenia przez pacjentów uszczerbku na zdrowiu poniesionego w wyniku działań opieki zdrowotnej – w 2013 r. niepożądane zdarzenia zgłosiło 46% poszkodowanych wobec jedynie 28% w 2009 r.

W 18 państwach pacjentów informuje się o normach bezpieczeństwa, środkach służących zapobieganiu błędom lub zmniejszeniu częstotliwości ich występowania, prawie do wyrażania świadomej zgody na leczenie