Twój portal informacji medycznej

Oceń nasz portal

Jak podoba Ci się nasza nowa strona internetowa?



Głosowanie i oglądanie wyników są dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników.
Zaloguj się.

Aktualizacja bazy 2024-03-28 01:43:22

Decyzje GIF

Brak decyzji GIF dla wybranego leku.
Dilzem® retard 180
Rxtabl. o przedł. uwalnianiuDiltiazem hydrochloride180 mg30 szt.100%17,13R(1)3,20S(2)bezpł.
Wszystkie opcje
Rxtabl. o przedł. uwalnianiuDiltiazem hydrochloride90 mg30 szt.100%10,15R(1)4,45
Rxtabl. o przedł. uwalnianiuDiltiazem hydrochloride120 mg30 szt.100%11,87R(1)3,20
  1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPLwskazania wg chpl
  2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.  
WskazaniaChoroba niedokrwienna serca pod postacią: dusznicy bolesnej stabilnej; dusznicy bolesnej niestabilnej; dusznicy bolesnej naczynioskurczowej (postać Prinzmetala). Nadciśnienie tętnicze.DawkowanieSchemat dawkowania zalecany jest u osób dorosłych. Produkt leczniczy 90 mg. Choroba niedokrwienna serca. 2x/dobę 1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu produktu (co odpowiada 180 mg diltiazemu chlorowodorku/dobę). Jeżeli efekt kliniczny nie jest zadowalający, dawka leku może być stopniowo zwiększona do 360 mg/dobę. W przypadku długotrwałego leczenia z zadowalającym efektem klinicznym, zaleca się sprawdzanie, co 2-3 m-ce, czy możliwe jest zmniejszenie dawki leku. Nadciśnienie tętnicze. 2x/dobę 1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu produktu (co odpowiada 180 mg diltiazemu chlorowodorku/dobę). Jeżeli obniżone ciśnienie nie jest zadowalające, dawka leku może być stopniowo zwiększona do maks. dawki 360 mg diltiazemu chlorowodorku/dobę. W przypadku wystąpienia zadowalającego efektu hipotensyjnego wskazane jest rozważenie zmniejszenia dawki diltiazemu chlorowodorku. Specjalne grupy pacjentów. Produkt leczniczy musi być ostrożnie stosowany u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby i/lub nerek oraz u osób w podeszłym wieku. Dzieci i młodzież. Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie pacjentów nie zostały ocenione. Produkt leczniczy 120 mg. Leczenie należy rozpoczynać od małych dawek w celu ustalenia indywidualnej dawki dobowej. Choroba niedokrwienna serca. 2x/dobę 1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu produktu (co odpowiada 240 mg diltiazemu chlorowodorku/dobę). Jeżeli efekt kliniczny nie jest zadowalający, dawka leku może być stopniowo zwiększona do 360 mg/dobę. W przypadku długotrwałego leczenia z zadowalającym efektem klinicznym, zaleca się sprawdzanie, co 2-3 m-ce, czy możliwe jest zmniejszenie dawki leku. Nadciśnienie tętnicze. 2x/dobę 1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu produktu (co odpowiada 240 mg diltiazemu chlorowodorku/dobę). W przypadku niezadowalającego efektu hipotensyjnego, dawka leku może być stopniowo zwiększona do maks. dawki 360 mg/dobę. W przypadku osiągnięcia zadowalającego efektu hipotensyjnego, warto rozważyć możliwość zmniejszenia dawki diltiazemu chlorowodorku. Przerwanie leczenia lub zmiana w dawkowaniu produktu powinny odbywać się wyłącznie na zlecenie lekarza. Produkt leczniczy należy odstawiać powoli, zmniejszając kolejne przyjmowane dawki, szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Stosowanie u osób w podeszłym wieku. Produkt musi być ostrożnie stosowany u pacjentów w podeszłym wieku. Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek. Produkt leczniczy musi być ostrożnie stosowany u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby. Produkt leczniczy musi być ostrożnie stosowany u pacjentów zaburzeniami czynności wątroby. Produkt leczniczy 180 mg. Leczenie należy rozpoczynać od małych dawek w celu ustalenia indywidualnej dawki dobowej. Choroba niedokrwienna serca. 2x/dobę 1/2 tabl. o przedłużonym uwalnianiu produktu (co odpowiada 180 mg diltiazemu chlorowodorku/dobę). Jeżeli efekt kliniczny nie jest zadowalający, dawka leku może być stopniowo zwiększona do 360 mg/dobę. W przypadku długotrwałego leczenia z zadowalającym efektem klinicznym, zaleca się sprawdzanie, co 2-3 m-ce, czy możliwe jest zmniejszenie dawki leku. Nadciśnienie tętnicze. 1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu produktu (co odpowiada 180 mg diltiazemu chlorowodorku/dobę), przyjęta rano. W przypadku niezadowalającego efektu hipotensyjnego, dawka leku może być stopniowo zwiększona do maks. dawki 360 mg/dobę. W przypadku osiągnięcia zadowalającego efektu hipotensyjnego, warto rozważyć możliwość zmniejszenia dawki diltiazemu chlorowodorku. Przerwanie leczenia lub zmiana w dawkowaniu produktu powinny odbywać się wyłącznie na zlecenie lekarza. Produkt leczniczy należy odstawiać powoli, zmniejszając kolejne przyjmowane dawki, szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Stosowanie u osób w podeszłym wieku. Produkt leczniczy musi być ostrożnie stosowany u pacjentów w podeszłym wieku. Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek. Produkt leczniczy leczniczy musi być ostrożnie stosowany u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby. Produkt lecznicze musi być ostrożnie stosowany u pacjentów zaburzeniami czynności wątroby.UwagiTabl. należy przyjmować w całości, przed posiłkami, popijając wystarczającą ilością płynu (np. 1 szklanka wody). Leczenie jest z reguły długotrwałe.PrzeciwwskazaniaNadwrażliwość na diltiazemu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; zespół chorego węzła zatokowego, z wyjątkiem osób z wszczepionym czynnym stymulatorem komorowym; blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, z wyjątkiem osób z wszczepionym czynnym stymulatorem komorowym; ciężka bradykardia (mniej niż 40 uderzeń serca/minutę); niewydolność lewej komory serca z zastojem płucnym; jednoczesne stosowanie dantrolenu we wlewie dożylnym; jednoczesne stosowanie z iwabradyną.Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożnościW przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca, bradykardią (ryzyko zaostrzenia) lub blokiem przedsionkowo-komorowym I stopnia, stwierdzonym w zapisie EKG (ryzyko zaostrzenia i, w rzadkich przypadkach, ryzyko wystąpienia bloku całkowitego) konieczna jest ścisła obserwacja. Przed zastosowaniem znieczulenia ogólnego należy poinformować anestezjologa o przyjmowaniu diltiazemu. Leki z grupy antagonistów wapnia mogą nasilać zaburzenia kurczliwości, przewodzenia i automatyzmu mięśnia sercowego, a także działanie rozszerzające naczynia krwionośne środków stosowanych do znieczulenia. U osób w podeszłym wieku i pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby może wystąpić zwiększenie stężenia diltiazemu w osoczu. Wszelkie stany stanowiące przeciwwskazanie do stosowania produktu leczniczego oraz wskazujące na konieczność podjęcia środków ostrożności dotyczących stosowania, należy starannie obserwować i ściśle monitorować; dotyczy to szczególnie kontrolowania częstości akcji serca na początku leczenia. Stosowanie leków z grupy antagonistów wapnia, tj.: diltiazem, może wiązać się ze zmianami nastroju, w tym z depresją. Diltiazem hamuje motorykę przewodu pokarmowego, dlatego należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania produktu u pacjentów, u których istnieje ryzyko niedrożności jelit. Resztki produktu w postaci tabl. o przedłużonym uwalnianiu mogą pojawić się w kale pacjenta; fakt ten nie ma jednak znaczenia klinicznego. Z powodu występowania działań niepożądanych, tj. zawrotów głowy (często), złego samopoczucia (często), zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona. Jednak nie przeprowadzono żadnych badań.InterakcjeProdukty lecznicze przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania. Dantrolen (we wlewie dożylnym): w przypadku jednoczesnego podania werapamilu i dantrolenu dożylnie zwierzętom laboratoryjnym obserwowano zwykle migotanie komór zakończone zgonem. Z tego względu skojarzenie antagonisty wapnia z dantrolenem może być potencjalnie niebezpieczne. Iwabradyna: jednoczesne stosowanie z iwabradyną jest przeciwwskazane, ze względu na uzupełniające się działanie iwabradyny i diltiazemu polegające na zmniejszeniu częstości akcji serca. Jednoczesne stosowanie wymagające zachowania ostrożności. Lit - ryzyko nasilenia działania neurotoksycznego litu. Pochodne azotanów - nasilenie działania hipotensyjnego i ryzyko omdlenia (addytywne działanie rozszerzające naczynia krwionośne): u wszystkich pacjentów przyjmujących antagonistów wapnia można rozpocząć podawanie pochodnych azotanów tylko stopniowo zwiększając dawkę. Teofilina - zwiększenie stężenia teofiliny we krwi. Leki blokujące receptory a-adrenergiczne - nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego - jednoczesne stosowanie leków blokujących receptory a-adrenergiczne może wywołać lub nasilić niedociśnienie. Stosowanie diltiazemu w skojarzeniu z a-adrenolitykiem można rozważyć wyłącznie pod warunkiem ścisłego monitorowania ciśnienia tętniczego. Amiodaron, digoksyna - zwiększenie ryzyka wystąpienia bradykardii: należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania tych leków z diltiazemem, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku i w przypadku stosowania dużych dawek. Leki blokujące receptory b-adrenergiczne: możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu serca (wyraźna bradykardia, blok zatokowy), zaburzeń przewodzenia zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego oraz niewydolności serca (działanie synergiczne). Takie skojarzenie można zastosować jedynie w warunkach umożliwiających ścisłą obserwację kliniczną i pod kontrolą EKG, zwłaszcza na początku leczenia. Inne leki przeciwarytmiczne - ponieważ diltiazem ma działanie przeciwarytmiczne, nie zaleca się jego jednoczesnego stosowania z innymi lekami przeciwarytmicznymi (dodatkowe ryzyko nasilenia działań niepożądanych ze strony serca). Takie skojarzenie można zastosować jedynie w warunkach umożliwiających ścisłą obserwację kliniczną i pod kontrolą EKG. Karbamazepina - zwiększenie stężenia karbamazepiny we krwi: zaleca się oznaczanie stężeń karbamazepiny w osoczu i w razie potrzeby odpowiednie dostosowanie dawki. Ryfampicyna - ryzyko zmniejszenia stężenia diltiazemu w osoczu po rozpoczęciu leczenia ryfampicyną. Należy ściśle monitorować stan pacjenta podczas rozpoczynania lub kończenia leczenia ryfampicyną. Antagoniści receptora H2 (cymetydyna, ranitydyna) - zwiększenie stężenia diltiazemu w osoczu. Pacjentów przyjmujących diltiazem należy ściśle monitorować podczas rozpoczynania lub kończenia leczenia antagonistą receptora H2. Może być konieczne dostosowanie dawki dobowej diltiazemu. Cyklosporyna - zwiększenie stężenia cyklosporyny we krwi: zaleca się zmniejszenie dawki cyklosporyny, monitorowanie czynności nerek, kontrolowanie stężenia cyklosporyny we krwi i dostosowanie dawki w przypadku leczenia skojarzonego i po odstawieniu cyklosporyny. Informacje ogólne, które należy wziąć pod uwagę. Ze względu na możliwość działania addytywnego konieczne jest zachowanie uwagi i ostrożne zwiększanie dawki u pacjentów przyjmujących diltiazem jednocześnie z innymi lekami wpływającymi na kurczliwość i/lub przewodzenie serca. Diltiazem jest metabolizowany za pomocą CYP3A4. Zaobserwowano umiarkowane (mniej niż 2-krotne) zwiększenie stężenia diltiazemu w osoczu w przypadku jednoczesnego stosowania z silniejszym inhibitorem CYP3A4. Diltiazem jest także inhibitorem izoenzymów cytochromu CYP3A4. Jednoczesne stosowanie z innymi substratami CYP3A4 może spowodować zwiększenie stężenia w osoczu każdej z substancji. Jednoczesne stosowanie diltiazemu z induktorem CYP3A4 może prowadzić do zmniejszenia stężenia diltiazemu w osoczu. Benzodiazepiny (midazolam, triazolam): diltiazem powoduje istotne zwiększenie stężenia midazolamu i triazolamu w osoczu oraz wydłużenie ich T0,5. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania krótko działających benzodiazepin metabolizowanych za pomocą CYP3A4 u pacjentów przyjmujących diltiazem. Kortykosteroidy (metyloprednizolon): zahamowanie metabolizmu metyloprednizolonu (CYP3A4) i zahamowanie aktywności glikoproteiny P. Należy monitorować stan pacjenta podczas rozpoczynania leczenia metyloprednizolonem. Może być konieczne dostosowanie dawki metyloprednizolonu. Statyny: diltiazem jest inhibitorem CYP3A4 i wykazano, że powoduje istotne zwiększenie pola powierzchni pod krzywą (AUC) niektórych statyn. W przypadku jednoczesnego stosowania z diltiazemem ryzyko rozwoju miopatii i rabdomiolizy związane z leczeniem statynami metabolizowanymi za pomocą CYP3A4 może być zwiększone. Jeśli to możliwe, jednocześnie z diltiazemem należy stosować statyny, które nie są metabolizowane przez CYP3A4; w innym przypadku konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta ze względu na możliwość wystąpienia objawów podmiotowych i przedmiotowych związanych z toksycznym działaniem statyn.Ciąża i laktacjaIstnieją bardzo ograniczone dane dotyczące stosowania diltiazemu chlorowodorku u kobiet w ciąży. Badania wykazały toksyczny wpływ diltiazemu chlorowodorku na reprodukcję u wielu gatunków zwierząt (szczurów, myszy, królików). Z tego powodu nie zaleca się stosowania diltiazemu chlorowodorku podczas ciąży, jak również u kobiet w okresie rozrodczym niestosujących skutecznych metod antykoncepcji. Diltiazemu chlorowodorek przenika do mleka matki w małych ilościach, dlatego jego stosowanie w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. W przypadku konieczności stosowania diltiazemu chlorowodorku u kobiet w okresie laktacji należy karmić dziecko w inny sposób.Działania niepożądaneZaburzenia krwi i układu chłonnego: (nieznana) małopłytkowość. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) nerwowość, bezsenność; (nieznana) zmiany nastroju (w tym depresja). Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, zawroty głowy; (nieznana) objawy pozapiramidowe, mioklonie. Zaburzenia serca: (często) blok przedsionkowokomorowy (I, II lub III stopnia; możliwy blok odnogi pęczka Hisa), kołatanie serca; (niezbyt często) bradykardia; (nieznana) blok zatokowoprzedsionkowy, zastoinowa niewydolność serca. Zaburzenia naczyniowe: (często) nagłe zaczerwienienie, zwłaszcza twarzy; (niezbyt często) niedociśnienie ortostatyczne; (nieznana) zapalenie naczyń (w tym leukocytoklastyczne zapalenie naczyń). Zaburzenia żołądka i jelit: (często) zaparcie, niestrawność, ból żołądka, nudności; (niezbyt często) wymioty, biegunka; (rzadko) suchość błony śluzowej jamy ustnej; (nieznana) rozrost dziąseł. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT, AIAT, LDH, fosfatazy zasadowej); (nieznana) zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) rumień; (rzadko) pokrzywka; (nieznana) nadwrażliwość na światło (w tym liszajowate rogowacenie skóry narażonej na działanie słońca), obrzęk naczynioruchowy, wysypka, rumień wielopostaciowy (w tym zespół Stevens-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka), pocenie się, złuszczające zapalenie skóry, ostra uogólniona wysypka krostkowa, rzadko rumień złuszczający z lub bez gorączki. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) ginekomastia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) obrzęk obwodowy; (często) złe samopoczucie.PrzedawkowanieObjawy kliniczne ostrego przedawkowania mogą obejmować nasilone niedociśnienie, które może prowadzić do wstrząsu, bradykardię zatokową z lub bez rozkojarzenia przedsionkowo-komorowego, oraz zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Leczenie, w warunkach szpitalnych, obejmuje płukanie żołądka i/lub diurezę osmotyczną. W przypadku zaburzeń przewodzenia można stosować czasową elektrostymulację serca. Proponowane leczenie korygujące: podanie atropiny, wazopresorów, leków inotropowych, glukagonu i glukonianu wapnia we wlewie.DziałanieDiltiazemu chlorowodorek jest antagonistą wapnia. Substancje z tej grupy hamują napływ wapnia przez błony komórkowe. Jako antagonista wapnia, diltiazemu chlorowodorek działa na mięśnie gładkie, w szczególności na mięśnie gładkie naczyń. Diltiazemu chlorowodorek powoduje zmniejszenie całkowitego oporu obwodowego jako rezultat rozszerzenia naczyń, co z kolei prowadzi do zmniejszenia obciążenia następczego. Ostatecznie dochodzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Diltiazemu chlorowodorek, jako antagonista wapnia, ma silne działanie na mięsień sercowy. W dawkach terapeutycznych diltiazemu chlorowodorek ma bezpośrednie ujemne działanie chronotropowe, hamuje więc odruchowe zwiększenie częstości akcji serca. Diltiazemu chlorowodorek opóźnia szybkość przewodzenia bodźców pomiędzy przedsionkiem a komorą. Może także wykazywać ujemne działanie izotropowe.Skład1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 90 mg, 120 mg lub 180 mg diltiazemu chlorowodorku.
Wpisz nazwę leku

Szukaj w środku nazwy

Śląskie: Naukowa Sieć Kardiologiczna umożliwi...
13:30 28 MAR 20240

Śląskie: Naukowa Sieć Kardiologiczna umożliwi...

Kardiolodzy Śląskiego Uniwersytetu Medycznego zaprezentowali we wtorek Naukową Sieć Kardiologiczną. Jest to nowatorskie przedsięwzięcie, które umożliwia prowadzenie nowoczesnych badań w zakresie...

11:41 28 MAR 20240

Zmiana na stanowisku dyrektora Narodowego...

Prof. Krzysztof Składowski nie jest już dyrektorem gliwickiego oddziału Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowego Instytutu Badawczego (NIO-PIB). 26 marca odwołała go z...

D. Wieczorek: kierunki studiów lekarskich z...
09:41 28 MAR 20240

D. Wieczorek: kierunki studiów lekarskich z...

Minister nauki Dariusz Wieczorek zapowiedział, że kierunki studiów lekarskich, które otrzymają negatywną ocenę Polskiej Komisji Akredytacyjnej, będą zamykane. Podczas środowej konferencji prasowej w...

Wiceminister zdrowia Wojciech Konieczny spotkał...
08:31 28 MAR 20240

Wiceminister zdrowia Wojciech Konieczny spotkał...

Strona czeska wyraziła zainteresowanie podjęciem wspólnych działań Polski i Czech na forum europejskim w zakresie tworzenia przepisów regulujących funkcjonowanie banków mleka - poinformował resort...

07:02 28 MAR 20240

Naukowcy z Politechniki Wrocławskiej i Tajwanu...

Na Politechnice Wrocławskiej i National Taipei University of Technology powstają implanty dentystyczne z wydrukowanych w 3D struktur ceramicznych połączonych z metalowym rdzeniem. Dzięki wykorzystaniu...

18:50 27 MAR 20240

Jurek Owsiak ogłosił ostateczny wynik 32. Finału...

W środę (27 marca) podczas specjalnej konferencji prasowej Jurek Owsiak ogłosił ostateczną kwotę 32. Finału WOŚP. Na finałowe konto, dzięki wolontariuszom, osobom działającym w Sztabach i darczyńcom,...

11:08 27 MAR 20240

Ruszył nowy rejestr e-zdrowia - RIZM

Centrum e-Zdrowia wspólnie z Departamentem Rozwoju Kadr Medycznych Ministerstwa Zdrowia uruchomiło Centralny Rejestr Osób Uprawnionych do Wykonywania Zawodu Medycznego (RIZM). CeZ poinformowało, że...

08:54 27 MAR 20240

Bakteriofagi mogą być skuteczne i bezpieczniejsze...

Zastosowanie bakteriofagów, „żywych antybiotyków”, w terapii ludzi i zwierząt jest coraz bliższe. To istotne przy tak intensywnie rozprzestrzeniającej się antybiotykooporności bakterii. Badania...

Komentarze

[ z 0]

Zdjęcie
Ostrzeżenia specjalne
GrejpfrutLek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria CBadania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria CBadania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria CBadania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Wykaz BProdukt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.
Upośledza !Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.
Producent

Pfizer Polska Sp. z o.o.

ul. Żwirki i Wigury 16B
Tel.: 22 335-61-00
Email: warsaw.office@pfizer.com
http://www.pfizer.com.pl

Świadectwa rejestracji

Dilzem® retard 180  180 mg -  4833
Dilzem® retard  90 mg -  2132
Dilzem® retard 120  120 mg -  4829