Personel medyczny sprawujący opiekę nad pacjentem ma duży wpływ na dalszą jakość życia pacjenta stomijnego. W tym przypadku ważną rolę odgrywa edukacja pacjenta na temat życia ze stomią, która powinna rozpocząć się już w okresie przedoperacyjnym. Na tym etapie opieka obejmuje przygotowanie pacjenta do zabiegu chirurgicznego pod względem psychologicznym, chirurgicznym, jak i pielęgniarskim oraz wyznaczenie miejsca przyszłej stomii. Tymczasem aż 35% respondentów badania przyznało, że w ich ośrodkach miejsce wyłonienia stomii jest planowane rzadko lub nigdy.

Jeżeli istnieje taka możliwość, pacjent stomijny powinien dowiedzieć się o możliwości wyłonienia stomii podczas zabiegu i musi wyrazić na to zgodę. Duże znaczenie ma również to w jaki sposób pacjent został poinformowany o tym, że będzie miał stomię. Co ważne, już w trakcie wyznaczania miejsca przyszłej stomii i podjęcia decyzji o wykonaniu zabiegu, trzeba przekonać pacjenta, że życie ze stomią można prowadzić normalnie, a jej posiadanie nie jest chorobą. 

Bezpośrednio po operacji wyłonienia stomii, podczas pobytu w szpitalu, pacjent powinien  otrzymać informacje na temat pielęgnacji i funkcjonowania na co dzień ze stomią. Podstawowe pytania, na które powinien odpowiedzieć sobie jeszcze przed wyjściem ze szpitala to: jak zmieniać sprzęt stomijny, pielęgnować skórę wokół stomii, rozpoznać i pielęgnować proste powikłania, a także kiedy i gdzie szukać profesjonalnej pomocy. 

Dużą rolę w okresie pooperacyjnym odgrywa opieka pielęgniarska. To właśnie pielęgniarka jest często osobą, która przygotowuje pacjenta do samodzielnej pielęgnacji stomii. 

Pacjenci muszą mieć poczucie, że w każdej chwili mają się do kogo zwrócić po pomoc, informacje itp. Gdy poświęcamy im swoją uwagę, dbamy o nich, ograniczamy stres i zapewniamy możliwie duże poczucie komfortu. Wtedy reakcja pacjentów na wiadomość o wyłonieniu stomii, a przede wszystkim postawa wobec planowanej przyszłości, jest dużo bardziej pozytywna i spokojna. Dlatego rola pielęgniarek stomijnych jest niezwykle istotna - komentuje Zofia Augusewicz pielęgniarka stomijna.

Po wyjściu ze szpitala, pacjent powinien zostać objęty opieką lekarza rodzinnego – jego postawa powinna wzmocnić poczucie pacjenta, że stomia nie przekreśla jego planów życiowych oraz nie wyklucza go z życia rodzinnego i społecznego. 

Po operacji wyłonienia stomii pacjenci otrzymują na oddziale wskazówki odnośnie pielęgnacji i funkcjonowania ze stomią. Jednak po powrocie do domu nie zawsze wiedzą, gdzie zwrócić się o dalszą fachową pomoc. Brak dostępu do specjalistycznej wiedzy po opuszczeniu szpitala sprawia, że osoby ze stomią nie radzą sobie z problemami, co w konsekwencji prowadzi do izolacji ich od otoczenia. Mimo funkcjonowania Polskiego Towarzystwa Stomijnego POL-ILKO oraz szpitalnych poradni stomijnych, świadomość społeczna w zakresie stomii jest nadal niska. W odpowiedzi na potrzeby pacjentów, w ramach kampanii „STOMAlife. Odkryj stomię” powstają bezpłatne poradnie stomijne. 

W poradniach dyżurują doświadczone pielęgniarki stomijne, które mogą udzielić pacjentowi informacji na temat pielęgnacji i higieny stomii, a także doradzą jak prawidłowo dobrać sprzęt stomijny i odpowiednio zbilansować dietę. Rodzaj pomocy, jakiej oczekują pacjenci zależy od stanu fizycznego i psychicznego, wieku czy przyczyny wyłonienia stomii.

Poradnię najczęściej odwiedzają stomicy we wczesnym i późniejszym okresie pooperacyjnym. Wśród Pacjentów ze stomią są osoby w każdym wieku – od niemowląt po osoby starsze. Przeważa jednak ta ostatnia grupa z uwagi na obserwowaną, zwiększającą się wraz z wiekiem, liczbę zachorowań na złośliwe nowotwory dolnego odcinka przewodu pokarmowego – komentuje Agnieszka Wołowicz z poradni stomijnej w Warszawie. 

Należy pamiętać, że stomia jest nie tylko fizycznym, ale także psychicznym obciążeniem dla pacjenta. 67% pacjentów odczuwa ograniczenia w kontaktach z otoczeniem, zarówno z powodów fizycznych jak i psychicznych, dlatego tak istotne staje się wsparcie psychologa.  Stomika warto poinformować o  możliwości uzyskania fachowej pomocy, a także istnieniu grup wsparcia. Obserwując inne osoby ze stomią, aktywne zawodowo i pełne chęci do życia, zacznie lepiej postrzegać swoją sytuację życiową. 

Pacjenci potrzebują opieki i wsparcia. Przełamanie tego zamknięcia w sobie, które dotyka pacjentów, jest ważne, ponieważ daje im większą śmiałość i chęć rozmawiania o stomii. Taka postawa przekłada się później na większe zainteresowanie sprawami związanymi ze stomią oraz na poziom jej akceptacji– dodaje Zofia Augusewicz. 

W ramach kampanii „STOMAlife. Odkryj stomię” zostały uruchomione adresy mailowe dzięki którym pacjenci stomijni, ich rodziny oraz najbliżsi mogą uzyskać poradę i pomoc z zakresu stomii, jej pielęgnacji oraz związanych z nią problemów. Odpowiedzi udzielają psycholodzy, lekarze oraz pielęgniarki stomijne.