Na łamach The American Journal of Medicine ukazały się wyniki badania obserwacyjnego, w którym porównywano skuteczność dabigatranu i warfaryny we wtórnej prewencji udaru. Grupę badaną stanowili pacjenci chorujący na migotanie przedsionków (atrial fibrillation, AF), którzy dopiero rozpoczynali leczenie przeciwkrzepliwe (pierwszym włączonym lekiem był dabigatran) oraz pacjenci, u których warfarynę zmieniano na dabigatran.
Badanie przeprowadzono w Danii. Z rejestrów uzyskano dane dotyczące 2398 pacjentów z migotaniem przedsionków i udarem lub TIA (transient ischaemic attack) w wywiadzie, którzy dokonali pierwszego w życiu zakupu dabigatranu (lek stosowano w dawce 110 lub 150 mg dwa razy na dobę). Ww. Pacjentów podzielono na dwie grupy w zależności od tego czy wcześniej przyjmowali VKA (antagonistów witaminy K). Grupę kontrolą stanowili pacjenci stosujący warfarynę. Bsdanych obserwowano średnio przez 12,6 miesięcy.
U pacjentów, którzy stosowali wcześniej VKA, a następnie lek zmieniono na dabigatran obserwowano podwyższone ryzyko udaru i TIA (bez względu na dawkę nowego doustnego antykoagulantu) w porównaniu do ciągłego stosowania warfaryny – dla dawki 110 mg: HR = 1,99; 95 proc. CI [1,42-2,78]; dla dawki 150 mg: HR = 2,34; 95 proc. CI [1,60-3,41]. W grupie pacjentów, którzy dopiero rozpoczynali leczenie przeciwkrzepliwe ryzyko udaru niedokrwiennego i TIA u osób stosujących dabigatran było zbliżone lub niższe w porównaniu do osób rozpoczynających leczenie warfaryną – dla dawki 110 mg: HR = 0,64; 95 proc. CI [0,50-0,80]; dla dawki 150 mg: HR = 0,92; 95 proc. CI [0,73-1,15].
Wyniki badania wskazują, że ryzyko ponownego incydentu niedokrwiennego u pacjentów z AF i udarem lub TIA w wywiadzie leczonych VKA jest wyższe w przypadku zamiany leku na dabigatran niż kontynuacji profilaktyki wtórej antagonistą witaminy K.
Ewa Witkowska-Patena. [Opublikowano dnia: 2015-01-05]. Dabigatran vs warfaryna we wtórnej prewencji udaru u pacjentów z AF. Protokół dostępu: http://www.kardiolog.pl/doniesienia/34625 [Pobrano dnia: 2015-01-07].
Badanie przeprowadzono w Danii. Z rejestrów uzyskano dane dotyczące 2398 pacjentów z migotaniem przedsionków i udarem lub TIA (transient ischaemic attack) w wywiadzie, którzy dokonali pierwszego w życiu zakupu dabigatranu (lek stosowano w dawce 110 lub 150 mg dwa razy na dobę). Ww. Pacjentów podzielono na dwie grupy w zależności od tego czy wcześniej przyjmowali VKA (antagonistów witaminy K). Grupę kontrolą stanowili pacjenci stosujący warfarynę. Bsdanych obserwowano średnio przez 12,6 miesięcy.
U pacjentów, którzy stosowali wcześniej VKA, a następnie lek zmieniono na dabigatran obserwowano podwyższone ryzyko udaru i TIA (bez względu na dawkę nowego doustnego antykoagulantu) w porównaniu do ciągłego stosowania warfaryny – dla dawki 110 mg: HR = 1,99; 95 proc. CI [1,42-2,78]; dla dawki 150 mg: HR = 2,34; 95 proc. CI [1,60-3,41]. W grupie pacjentów, którzy dopiero rozpoczynali leczenie przeciwkrzepliwe ryzyko udaru niedokrwiennego i TIA u osób stosujących dabigatran było zbliżone lub niższe w porównaniu do osób rozpoczynających leczenie warfaryną – dla dawki 110 mg: HR = 0,64; 95 proc. CI [0,50-0,80]; dla dawki 150 mg: HR = 0,92; 95 proc. CI [0,73-1,15].
Wyniki badania wskazują, że ryzyko ponownego incydentu niedokrwiennego u pacjentów z AF i udarem lub TIA w wywiadzie leczonych VKA jest wyższe w przypadku zamiany leku na dabigatran niż kontynuacji profilaktyki wtórej antagonistą witaminy K.
Ewa Witkowska-Patena. [Opublikowano dnia: 2015-01-05]. Dabigatran vs warfaryna we wtórnej prewencji udaru u pacjentów z AF. Protokół dostępu: http://www.kardiolog.pl/doniesienia/34625 [Pobrano dnia: 2015-01-07].
Komentarze
[ z 0]