Analizując przypadek 50-latki z Quebecu naukowcy z Uniwersytetów w Montrealu i Trydencie prześledzili, jak mózg przystosowuje się do sytuacji odtworzenia zmysłu wzroku u osoby, która od urodzenia bardzo słabo widziała i jako dorosła przeszła przeszczep rogówki.
Przed i po operacji kobieta przechodziła testy behawioralne i neurofizjologiczne. Podczas wykonywania różnych zadań wzrokowych i słuchowych wykonywano jej rezonans magnetyczny, a skany porównywano ze zdjęciami osób z prawidłowym widzeniem oraz tych z nieuleczalną ślepotą.
Wyniki badań pokazują, że u dorosłego, który słabo widział od urodzenia, kora wzrokowa zachowuje pewien stopień plastyczności, czyli zdolności do zmiany pod wpływem doświadczenia, ale nawet kilka miesięcy po operacji w pewnych jej regionach wykrywa się reakcje na dźwięk, a odpowiedzi te nakładają się na reakcje wyzwalane obrazem. To nakładanie może powodować, że pewne aspekty widzenia plasują się poza normą.
Zdaniem naukowców ich spostrzeżenia torują drogę przedoperacyjnemu funkcjonalnemu rezonansowi magnetycznemu, który spełnia rolę narzędzia pozwalającego wnioskować o wynikach operacji, a także rozwijaniu programów rehabilitacyjnych dla osób po zabiegach.
Więcej: www.kopalniawiedzy.pl
Komentarze
[ z 1]
W ogóle odbiór zmysłów i ich przekształcanie z odbieranych bodźców na sygnały dźwiękowe, obrazy czy wrażenia dotykowe w ośrodkowym układnie nerwowym zawsze wydawało mi się bardzo pasjonującym aspektem funkcjonowania człowieka. Ciekawe jak to się dzieje, że bardzo prosty element i zdarzenie bodźców fizycznych może tak wiele znaczyć pod wpływem odpowiedniej interpretacji. Dobrze byłoby zgłębiać te kwestie dalej co może w przyszłości przysłużyć się lepszemu zrozumieniu tak funkcjonowania ludzkiego umysłu jak i otworzyć nowe możliwości dając szansę na poprawę leczenia różnych chorób dotyczących własnie upośledzenia widzenia, słuchu czy innych. Nie mam wątpliwości, że w jednym autorzy artykułu mają niezaprzeczalnie rację. A mianowicie jeszcze w bardzo wielu aspektach zasady działania zmysłu wzroku są dla nas niejasne lub zupełnie niepoznane i jeszcze daleka droga przed nami zanim wszystkie zagadki uda się rozwikłać. Mam jednak nadzieję, że uda się tego dokonać, co z całą pewnością przełoży się na poprawę możliwości terapeutycznych w tych przypadkach, kiedy konieczna jest interwencja lekarska i podjęcie leczenia lub szybkie pogarszanie się zdolności widzenia u osoby z wcześniej prawidłowo ukształtowanym narządem zmysłu i odbierającej nie zmienione sygnały.