Ryzyko udaru mózgu było zwiększone o 33% u osób, które pracowały 55 lub więcej godzin tygodniowo w porównaniu z tymi, którzy pracowali od 35 do 40 godzin tygodniowo, i było istotne statystycznie (p = 0,002). Wyniki nie zależały od wieku, płci i statusu socjoekonomicznego.
W badaniu zaobserwowano zależność dawka - odpowiedź, z ryzykiem udaru podwyższonym o 10% (nieistotnym statystycznie), 27% i 33% wśród osób pracujących odpowiednio 41 do 48 godzin, 49 do 54 godzin i 55 lub więcej godzin.
Odnotowano również związek z ryzykiem wystąpienia choroby wieńcowej, ale wzrost o 13% był mniejszy niż w przypadku udaru, z mniejszą istotnością statystyczną (p = 0,02) i bez zależności dawka - efekt.
Metaanaliza obejmowała 25 opublikowanych i niepublikowanych prospektywnych badań kohortowych z 11 krajów. Badania dostarczyły danych od 528 908 mężczyzn i kobiet, u których wystąpiło 1722 udarów mózgu w średnim czasie obserwacji 7,2 roku i 603 838 mężczyzn i kobiet z 4768 epizodami wieńcowymi w ciągu, średnio, 8,5 roku obserwacji.
Zespół nie znalazł dowodów na odwróconą przyczynowość (tj. nie obserwowano zmniejszenia godzin pracy u pacjentów po przebyciu udaru mózgu), a wyniki były niezależne od stopnia poprawki dla czynnika zakłócającego, jak również od metody ustalenia wyników i od tego, czy badania zostały opublikowane, czy też nie.
W oświadczeniu prasowym, Tim Chico, konsultant kardiologii z Uniwersytetu Sheffield w Wielkiej Brytanii, zauważył, że związek przyczynowy nie jest łatwy do udowodnienia, a ludziom może być niezwykle trudno zmniejszyć liczbę godzin swojej pracy.
Zwrócił jednak uwagę na to, iż ludzie pracujący przez długie godziny mogą wciąż dokonać pewnych zmian w celu obniżenia swojego ryzyka sercowo-naczyniowego. Jak powiedział, „wszyscy powinniśmy zastanowić się, jak można zmienić środowisko pracy, aby sprzyjało zdrowemu stylowi życia, zmniejszając ilość udarów mózgu, bez względu na to, jak dużo będziemy pracować."
Źródło: news-medical.net
Komentarze
[ z 0]