Naukowcy z Michigan State University odkryli powody śmiertelnego działania malarii mózgowej. Wyniki swoich badań opublikowali na łamach „New England Journal of Medicine”. Mogą one być kolejnym krokiem w walce z chorobą, przez którą w Afryce co minutę umiera jedno dziecko.
Dr Terrie Taylor za pomocą rezonansu magnetycznego przeskanowała mózgi setek chorych dzieci ze Szpitala Królowej Elżbiety w Blantyre (Malawi) i wraz ze swoim zespołem porównała różnice między tymi, które choroba zabiła a tymi, które przeżyły.
Analiza wyników pokazała, że mózgi dzieci, które przetrwały nie były nigdy opuchnięte, albo zmniejszały swoją objętość po 2-3 dniach. Natomiast u dzieci, które nie przeżyły choroby, naukowcy zauważyli, że mózg staje się tak opuchnięty, iż jest wypychany przez podstawę czaszki i naciska na pień mózgu, co w końcu doprowadza to do zatrzymania oddechu i zgonu.
Więcej: pulsmedycyny.pl
Komentarze
[ z 1]
Wszystko fajnie, tylko czy aby na pewno uda się przenieść wnioski z powyższych badań na zastosowanie w praktyce? Tak się składa, że koleżanka z pracy była w tym roku na misji w Afryce, gdzie ponad miesiąc przebywała w niewielkiej kenijskiej wiosce, próbując szerzyć aktualną wiedzę i umiejętności wśród tamtejszych lekarzy. Niestety, pomimo jej zapału, wszelkie działania spotykały się z olbrzymim oporem ze strony tamtejszych lekarzy. Po tym co usłyszałam od znajomej, ciężko mi uwierzyć, że na siłę będziemy w stanie pomóc mieszkańcom czarnego lądu. Nawet tak prosta do zastosowania metoda jaką byłoby użycie mannitolu, czy innego leku zmniejszającego obrzęk mózgu i ratującego życie dzieci, może okazać się w Afryce zbyt trudno dostępną. Zwłaszcza na terenach mniej uprzemysłowionych, poza dużymi centrami. Tam, gdzie paradoksalnie zagrożenie zarażeniem malarią i wystąpieniem śmiertelnego w skutkach obrzęku mózgu u dzieci może być najwyższe. Cieszę się jednak, że lekarze z innych regionów niż Afryka wykazują się dużą dozą empatii i starają się badać problemy nie dotyczące bezpośrednio ich pacjentów, a mają przy tym na uwadze po prostu dobro ludzi, którzy być może ze względu na warunki ekonomiczne swojego regionu nie mogliby liczyć na podobną pomoc ze strony rodzimych lekarzy.