Osoby wykonuje pracę zmianową są narażone na nieregularny sen, co z kolei powoduje jego deprywację i zaburzenie dobowych rytmów wydzielania poszczególnych hormonów. To wszystko wpływa na to, że tacy ludzie są bardziej zagrożeni wystąpieniem cukrzycy niż osoby pracujące w dzień. U zdrowych dorosłych ograniczenie snu bez zaburzenia rytmów dobowych promuje rozwój insulinooporności.

Autorzy badania opublikowanego na łamach pisma Diabetes postanowili sprawdzić czy zaburzone rytmy dobowe występujące u pracowników zmianowych wpływają negatywnie na parametry metaboliczne niezależnie od braku snu. Przeszło 200 osób odpowiedziało na ogłoszenie na rekrutację do badania. Początkowo włączono 49 osób. Ostatecznie w badaniu wzięło i ukończyło je 26 zdrowych osób (po 13 w każdej grupie).

Pacjentów hospitalizowano przez 3 dni, w trakcie których badani spali przez 10 godzin. Następnie przez 8 dni spali albo przez 5 godzin w nocy (zgodnie z rytmem dobowym), albo przez 5 godzin ale w ciągu dnia w trakcie 4 z 8 dni (zaburzony rytm dobowy).

Całkowity czas snu w obu grupach był prawie identyczny (4h 48 min ± 5 min w grupie zgodnego rytmu dobowego i 4h 45 min ± 6 min w grupie zaburzonego rytmu). W obu grupach insulinowrażliwość tkanek obniżyła się istotnie po ograniczeniu snu bez kompensacyjnego wzrostu wydzielania insuliny. W obu grupach wzrósł ogólny poziom stanu zapalnego. W grupie mężczyzn z grupy zaburzonego rytmu dobowego zaobserwowano ok. dwukrotnie niższą insulinowrażliwość i dwukrotnie wyższy wzrost stanu zapalnego w porównaniu z osobami, które spały regularnie w nocy.

Podsumowując, zaburzony rytm dobowy występujący u osób pracujących w trybie zmianowym może zwiększać ryzyko wystąpienia cukrzycy i stanu zapalnego niezależnie od zmniejszenia ilości snu.

Łukasz Januszkiewicz. [Opublikowano dnia: 2014-06-09]. Praca zmianowa zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy. Protokół dostępu: http://www.diabetolog.pl/doniesienia/34056 [Pobrano dnia: 2014-06-16].