Wzięliśmy pod lupę 9 partii, które zarejestrowały ogólnopolskie listy wyborcze.
Poniżej prezentujemy najważniejsze postulaty partii politycznych w zakresie ochrony zdrowia:
Numer 1 – Solidarna Polska Zbigniewa Ziobry:
Określenie we współpracy z izbami i stowarzyszeniami lekarskimi, pielęgniarskimi i farmaceutycznymi nowych zasad tworzenia listy leków refundowanych i nadanie im formy ustawowej.
Przyjęcie, że publiczne zakłady opieki zdrowotnej mogą być przekształcane wyłącznie w niepodlegające prywatyzacji spółki użyteczności publicznej.
Wyposażenie samorządów, które konstytucyjnie i ustawowo odpowiadają za dostęp do usług zdrowotnych, w uprawnienia umożliwiające im realizację tego zadania.
Zniesienie ilościowych limitów w kontraktach zawieranych przez NFZ ze szpitalami i zastąpienie ich kontraktami nie na ilość, ale zakres usług.
Stworzenie z mocy ustawy sieci szpitali stanowiących strukturę bezpieczeństwa zdrowotnego w systemie ochrony zdrowia; przywrócenie opieki lekarskiej w szkołach.
Numer 2 – Ruch Narodowy:
Zarówno w deklaracji ideowej, jak i postulatach programowych Ruchu Narodowego nie ma zapisów o propozycjach partii dotyczących ochrony zdrowia.
Numer 3 – Koalicja Sojuszu Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy:
Objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym wszystkich obywateli RP na zasadzie solidarności.
Zwiększenie finansowania opieki zdrowotnej do poziomu 7% PKB.
Wsparcie POZ poprzez tworzenie oddziałów geriatrycznych i form opieki dziennej.
Zmniejszenie opłat ponoszonych przez pacjentów po przekroczeniu określonego pułapu wydatków na leki.
Finansowanie ze środków publicznych szpitali działających w formule non-profit.
Numer 4 – Prawo i Sprawiedliwość:
Likwidacja NFZ-u i planowanie w budżecie państwa wydatków na służbę zdrowia, do którego powróci też składka na ubezpieczenie zdrowotne.
Ministerstwo zdrowia będzie przygotowywać plan finansowania świadczeń, łącznie z planem podziału środków na poszczególne województwa.
Wprowadzenie zasady referencyjności, co zapewni odpowiednią jakość świadczeń – od szczebla podstawowego do regionalnego i wysokospecjalistycznego.
Wstrzymana zostanie dalsza komercjalizacja i prywatyzacja szpitali oraz stworzony zostanie mechanizm pozwalający odejść od tej formy prawnej już skomercjalizowanym czy sprywatyzowanym jednostkom.
Cena leku refundowanego w aptece ma być, niezależnie od jego ceny rynkowej, jednakowa i nie powinna być większa niż 8 – 9 złotych.
Numer 5 – Europa Plus Twój Ruch:
Zwiększenie finansowania ochrony zdrowia z budżetu.
NFZ winien zostać zastąpiony konkurującymi ze sobą kasami chorych.
Weryfikacja koszyka świadczeń medycznych.
Zwiększenie roli lekarzy rodzinnych w systemie ochrony zdrowia.
Wycena świadczeń medycznych winna być uzależniona od stopnia referencyjności placówki.
Numer 6 – Polska Razem Jarosława Gowina:
Zrównoważenie nakładów publicznych przeznaczanych na ochronę zdrowia z zakresem świadczeń gwarantowanych.
Zmniejszenie niepotrzebnego popytu na świadczenia zdrowotne generowanego przez nadmierną biurokrację i złą organizacją lecznictwa.
Zaprzestanie działań służących zmniejszeniu rangi zawodu lekarza i obniżających zaufanie społeczne do lekarzy, a prowadzonych przez rządzących, które przyczyniają się do zwiększenia nieuzasadnionego popytu na dodatkowe porady i badania.
Numer 7 – Nowa Prawica Janusza Korwin-Mikkego:
Likwidacja Ministerstwa Zdrowia oraz NFZ.
Likwidacja składki zdrowotnej – każdy obywatel będzie sam decydował, gdzie będzie chciał się leczyć i u kogo.
Zniesienie wypisywania recept na leki.
Obywatel powinien móc kupować i zażywać dowolne leki i preparaty.
Numer 8 – Platforma Obywatelska:
Powołanie konkurencyjnych wobec NFZ funduszy zdrowotnych kontraktujących usługi medyczne dla swoich pacjentów.
Prawo dochodzenia przez pacjenta roszczeń za niepożądane skutki działań medycznych z pominięciem żmudnej i długotrwałej drogi sądowej.
W 2014 r. zakończą się prace nad informatyzacją ochrony zdrowia.
Nastąpią dalsze obniżki dopłat pacjentów do leków.
Wydłużona zostanie refundacja zestawów infuzyjnych do 26. roku życia.
Numer 9 – Polskie Stronnictwo Ludowe:
Usprawnienie systemu ochrony zdrowia poprzez równocześnie sięganie do źródeł publicznego i prywatnego finansowania.
Demonopolizacja NFZ-u i powrót do kilku regionalnych funduszy.
Wejście w życie dobrowolnych i dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych.
Wdrożenie w życie gwarantowanego koszyka świadczeń opieki zdrowotnej i jego podział na usługi gwarantowane, częściowo gwarantowane oraz niefinansowane.
Stworzenie niezależnego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych
Źródło: www.medexpress.pl
Komentarze
[ z 0]