Nowe wytyczne od zawsze są tematem licznych, żywych dyskusji. Nie tylko dlatego, że stanowią obowiązujące dokumenty postępowania w wybranych jednostkach chorobowych, ale także dlatego, że zmiany wprowadzane w odniesieniu do poprzednich wersji są nierzadko mniej lub bardziej zrozumiałe.

28 marca 2014 roku opublikowano (jednoczasowo w JACC, Circulation i Heart Rhythm) nowe amerykańskie wytyczne postępowania w migotaniu przedsionków wydane przez American Heart Association (AHA), American College of Cardiology (ACC) i Heart Rhythm Society (HRS) w porozumieniu z Society of Thoracic Surgery. W większości przypadków dokument zawiera zmiany zawarte w swoim europejskim odpowiedniku z 2012 roku.

Na uwagę zasługuje fakt, że już we wstępie autorzy podkreślili, że stworzone wytyczne są poradnikiem dotyczącym postępowania u większości pacjentów w większości spotykanych okoliczności. Zaznaczono, że każda decyzja powinna być podjęta wspólnie przez pacjenta i lekarza. Jest to kolejna już sytuacja, w której w postępowaniu klinicznym uwzględnia się rolę i potrzeby pacjenta, co odpowiada coraz częściej już stosowanemu leczeniu skoncentrowanym na pacjencie (patient-centered medicine).

Co nowego w wytycznych AHA/ACC/HRS? Przede wszystkim skala CHADS2 oceniająca zagrożenie pacjenta powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi została zamieniona przez bardziej precyzyjną skalę CHA2DS2-VASc, która jest szczególnie przydatna u chorych niskiego ryzyka. Dodano, że w określaniu ryzyka krwawień u chorych mogą być pomocne skale: HAS-BLED, REITE i HEMORR2HAGES. Nowe amerykańskie wytyczne włączyły do rekomendacji dotyczących leczenia przeciwzakrzepowego obok warfaryny nowe doustne antykoagulanty (dabigatran, riwaroksaban i apiksaban). Warto zaznaczyć, że z powodu niewielkich korzyści z przyjmowania kwasu acetylosalicylowego u pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków i CHA2DS2-VASc = 1 można rozważyć (klasa IIB, poziom dowodów C) brak leczenia przeciwzakrzepowego.  

Zdefiniowano niezastawkowe migotanie przedsionków jako migotanie, które występuje przy braku reumatycznej stenozy mitralnej, sztucznej zastawki serca lub stanu po operacji naprawy zastawki mitralnej. Podobnie jak w dokumencie europejskim podniesiono rangę ablacji w migotaniu przedsionków, która może być teraz pierwszorzędową metodą leczenia bardzo objawowych pacjentów.

W podsumowaniu zwrócono uwagę, że na przestrzeni ostatnich lat dokonał się duży postęp w poznaniu mechanizmu arytmii a także jej leczeniu. Mimo to podkreślono, że przyszłe badania powinny dalej skupiać się patofizjologii migotania przedsionków a także na próbie stworzenia selektywnych leków antyarytmicznych działających na przedsionki i hamujących włóknienie.

 

 

Łukasz Januszkiewicz. [Opublikowano dnia: 2014-04-15]. Nowe wytyczne w migotaniu przedsionków - AHA/ACC/HRS. Protokół dostępu: http://www.kardiolog.pl/doniesienia/33889 [Pobrano dnia: 2014-04-22].