Badacze ustalili, że leczenie pacjentów z zaawansowaną postacią zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem (AMD) lewodopą, bezpiecznym i łatwo dostępnym lekiem powszechnie stosowanym w leczeniu choroby Parkinsona, stabilizuje i poprawia ich wzrok. Zmniejszyło to liczbę zabiegów niezbędnych do utrzymania wzroku i jako takie potencjalnie zmniejszy obciążenie związane z leczeniem choroby, finansowo i nie tylko. Ich odkrycia pojawiają się w American Journal of Medicine, opublikowanym przez Elsevier.
Ponad 15 procent populacji USA w wieku powyżej 70 lat ma AMD, częstą przyczynę ślepoty w krajach rozwiniętych. Neowaskularne AMD (nAMD) charakteryzuje się nieprawidłowym wzrostem nowych naczyń krwionośnych, wywołanym przez czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), który może powodować wyciek płynu i krwi w przestrzeni podsiatkówkowej oka. Podczas gdy nAMD stanowi tylko 10-15 procent wszystkich przypadków AMD, odpowiada za 90 procent utraty wzroku przypisywanej chorobie. Standardowe leczenie wymaga częstych wstrzyknięć środków blokujących VEGF. Niestety, chociaż zastrzyki są skuteczne, są też drogie i bolesne.
Wcześniejsze badania wykazały, że u pacjentów leczonych lewodopą z powodu zaburzeń ruchowych, takich jak choroba Parkinsona, prawdopodobieństwo wystąpienia jakiegokolwiek typu AMD było znacznie mniejsze. Główny badacz Robert W. Snyder, dr n. Med., z Wydziału Inżynierii Biomedycznej, The University of Arizona, Tucson i Snyder Biomedical Corporation, Tucson, AZ, USA, wyjaśnił: „Lewodopa ma receptor (GPR143) wyrażany selektywnie na komórkach pigmentowanych. Ten receptor może wspierać zdrowie i przeżycie siatkówki, co doprowadziło do powstania naszej hipotezy, że może on zapobiegać lub leczyć AMD”.
Badacze opracowali dwa badania potwierdzające słuszność koncepcji, aby sprawdzić, czy lewodopa poprawia ostrość wzroku i zmiany anatomiczne spowodowane przez nAMD. Ocenili również bezpieczeństwo i tolerancję leku w leczeniu nAMD oraz to, czy leczenie zmniejszyło lub opóźniło potrzebę terapii anty-VEGF.
W pierwszym badaniu 20 pacjentom z nowo zdiagnozowanym nAMD, którzy nigdy nie byli leczeni VEGF, podawano małą dzienną dawkę lewodopy przez jeden miesiąc i byli oni oceniani co tydzień przez skierowanego do nich specjalist. W drugiej części badania pacjenci, którzy ukończyli pierwsze badanie oraz druga grupa 14 pacjentów, którzy otrzymywali leczenie anty-VEGF przez co najmniej trzy miesiące przed badaniem, otrzymywali wzrastające dawki lewodopy w celu zbadania tolerancji i skuteczności leku. Pacjenci byli nadal poddawani comiesięcznej ocenie przez specjalistów z dziedziny okulistyki.
To badanie po raz pierwszy wykazało, że lewodopa jest bezpieczną, dobrze tolerowaną i opóźnioną terapią iniekcyjną anty-VEGF, jednocześnie poprawiając wyniki wizualne. W pierwszym miesiącu płyn siatkówkowy zmniejszył się o 29 procent. Po sześciu miesiącach ubytek płynu w siatkówce utrzymywał się, a średnia ostrość wzroku poprawiła się, umożliwiając pacjentom z pierwszej i drugiej grupy odczyt dodatkowej linii na karcie oka. Jest to odpowiednik poprawy z 20/40 do 20/32. Efekty uboczne były ograniczone.
Badacze zauważyli, że lewodopa jako samodzielne leczenie może być mało prawdopodobne u pacjentów z nowo zdiagnozowaną nAMD, ponieważ 11 pacjentów wymagało wstrzyknięć anty-VEGF. Wymagali ich jednak mniej w stosunku do standardowych,miesięcznych kuracji, a w drugiej grupie miesięczne zastrzyki anty-VEGF spadły aż o 52 procent.
Według dr Snydera, chociaż to ograniczone badanie potwierdzające koncepcję obejmowało małą wielkość próby i ograniczoną różnorodność pacjentów, jego odkrycia sugerują skuteczność i potwierdzają celowanie w receptor GPR13 lewodopą w leczeniu NAMD w przyszłych badaniach.
Pomysł miał swoją genezę 20 lat temu, kiedy dr Snyder rozpoczął współpracę ze współpracownikiem Brianem S. McKayem, który opracował techniki hodowli i badania śródbłonkowych komórek barwnikowych siatkówki. „Bardzo chcieliśmy wywrzeć wpływ na AMD i miałem silne przeczucie, że Dr McKay może wnieść w to badanie bardzo dużo” - powiedział dr Snyder. „Chociaż nie jest to jeszcze zakończone, z radością stwierdzam, że wszyscy wytrwaliśmy te 20 lat i wierzę, że historia GPR143 / lewodopy będzie miała znaczący wpływ na leczenie i zapobieganie AMD”.
Komentarze
[ z 0]