Badanie prowadzono w 510 amerykańskich szpitalach, a grupa uczestników liczyła 872 416 pacjentów, którzy byli poddani całkowitej alloplastyce stawu biodrowego lub kolanowego.

Interwencję stanowiła okołooperacyjne dożylne podanie kwasu traneksamowego w różnych dawkach (bez podania leku, ≤1000 mg, 2000 mg i ≥3000 mg). Głównymi punktami końcowymi były: przeprowadzenie transfuzji krwi (od dawcy lub autologicznej transfuzji), powikłania zakrzepowo-zatorowe (zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich), ostra niewydolność nerek oraz zestawienie powikłań (powikłania zakrzepowo-zatorowe, ostra niewydolność nerek, naczyniowo-mózgowe, zawał serca, zgon w szpitalu).

Pacjenci otrzymujący kwas traneksamowy (w porównaniu do tych, którzy go nie otrzymywali) mieli mniejszy odsetek konieczności wykonania transfuzji (7,7 proc. vs 20,1 proc.), mniej powikłań zakrzepowo-zatorowych (0,6 proc. vs 0,8 proc.), mniej epizodów ostrej niewydolności nerek (1,2 proc. vs 1,6 proc.) oraz mniej powikłań w zestawieniu (1,9 proc. wobec 2,6 proc.) (p <0,01).