Nowe badania wykazały, że kobiety z okresem reprodukcyjnym krótszym niż 30 lat miały o 37% większe ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 w porównaniu z kobietami, których czas trwania okresu reprodukcyjnego był pośredni (od 36 do 40 lat). Naukowcy byli również zaskoczeni, że kobiety mające dłuższy okres rozrodczy (45 lat lub więcej) miały o 23% większe ryzyko niż kobiety, których okres reprodukcyjny trwał 36-40 lat. Wyniki te opublikowano online w Menopause, czasopiśmie North American Menopause Society.
Szacunkowa ogólna częstość występowania cukrzycy u dorosłych w USA mieści się w przedziale 5,8% - 12,9% (średnio 8,4%). Dlatego zwiększone ryzyko związane z cechami reprodukcyjnymi może mieć istotne implikacje kliniczne.
W badaniu wzięło udział 124 379 kobiet po menopauzie w wieku od 50 do 79 lat, które wypełniały kwestionariusze dotyczące demografii, przebytych chorób, wywiadu rodzinnego, a także różnych czynników dotyczących stylu życia, takich jak aktywność fizyczna. Zmierzono wysokość ciała, wagę i obwód talii do określenia wskaźnika masy ciała (BMI). Wiek pierwszej i ostatniej miesiączki oraz wywiad w kierunku nieregularnych miesiączek były opisywane w ankiecie na początku badania. Długość okresu reprodukcyjnego określano mierząc czas od pierwszej do ostatniej miesiączki. Kobiety obserwowano przez średnio 12,2 lat. Głównym punktem końcowym była nowo zdiagnozowana cukrzyca. Kobiety z wcześniej rozpoznaną cukrzycą zostały wyłączone z analizy.
Wykorzystano techniki proporcjonalnego ryzyka Coxa do oszacowania ryzyka pomiędzy czasem trwania okresu rozrodczego, a częstością występowania cukrzycy. Związek pomiędzy okresem rozrodczym i cukrzycą typu 2 był w kształcie litery U, z krótszymi i dłuższymi okresami reprodukcyjnymi związanymi ze zwiększonym ryzykiem choroby. Ponadto, osoby z najkrótszymi i najdłuższymi okresami rozrodczymi miały wyższe BMI i obwody talii w porównaniu z ochotniczkami z grupy średniej. Kobiety z krótszym czasem trwania okresu rozrodczego częściej poddawały się menopauzie chirurgicznej i częściej korzystały z terapii hormonalnej, obecnie lub w przeszłości.
Odkrycie, że wczesne rozpoczęcie okresu rozrodczego jest związane z cukrzycą nie było zaskakujące, ponieważ wysokie stężenie estrogenów wpływa na dystrybucję tkanki tłuszczowej ciała i gromadzenie tłuszczu, prowadząc do cukrzycy typu 2. Jednak późniejszy wiek menopauzy z dłuższym czasem trwania okresu rozrodczego nie był wcześniej powiązany ze zwiększonym ryzykiem. Duża ilość ciąż, która świadczy o większym narażeniu na estrogeny w ciągu życia, powoduje kolejny wzrost ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2. Po całkowitym dostosowaniu danych do wieku, ani nieregularne cykle, ani wiek menarche nie były związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju cukrzycy w porównaniu z kobietami z regularnymi cyklami.
Wyniki te sugerują, że życiowe narażenie na estrogeny może odgrywać rolę w rozwoju cukrzycy typu 2, chociaż związek z egzogennymi estrogenami jest niejasny. Zrozumienie, kto jest w grupie ryzyka cukrzycy typu 2 jest ważne, ponieważ można wprowadzić środki zmniejszające to ryzyko, takie jak utrata masy ciała, poprawa diety i zwiększona aktywność fizyczna. Długość okresu rozrodczego i wiek ostatniej miesiączki mogą być ważnymi czynnikami dodanymi do puli ryzyka jeśli chodzi o poradnictwo dla kobiet w związku z ich ryzykiem cukrzycy i konieczności dokonania zmian w stylu życia.
"Stwierdzenie, że zarówno krótsze, jak i dłuższe okresy rozrodcze są związane z ryzykiem cukrzycy, ma istotne implikacje dla kobiet z wczesną lub późną menopauzą, jak również dla osób z mutacjami genów BRCA, które poddają się zmniejszającej ryzyko onkologiczne operacji dwustronnego wycięcia jajnika, która skraca okres reprodukcyjny. Ze względu na dużą częstość występowania cukrzycy u kobiet po menopauzie, przyszłe badania powinny skupić się na sposobach zapobiegania cukrzycy typu 2 u kobiet w tym wieku".
Źródło: news-medical.net
Komentarze
[ z 0]