Według nowych badań opublikowanych w Stroke, osoby z cukrzycą typu 2 mają gorsze wyniki poznawcze w czasie trzy do sześciu miesięcy po udarze niż osoby z prawidłowym stężeniem glukozy we krwi na czczo.
„Cukrzyca typu 2 zwiększa ryzyko udaru mózgu i jest związana z zaburzeniami poznawczymi, co może zwiększać ryzyko otępienia. Właśnie, dlatego zaburzenia metabolizmu węglowodanów są kolejnym ważnym celem w zapobieganiu demencji. Należy skoncentrować się na wczesnym leczeniu stanów przedcukrzycowych i zapobiec ich progresji do cukrzycy typu 2 ”- powiedział dr n. med. Perminder Sachdev, starszy autor badania z Sydney.
Wcześniejsze badania wykazały, że pacjenci z udarem mózgu z wywiadem cukrzycy typu 2 mają gorszą funkcję poznawczą w porównaniu z pacjentami z udarem mózgu bez cukrzycy typu 2.
Naukowcy szukali odpowiedzi na pytanie czy pacjenci z udarem mózgu ze stanem przedcukrzycowym mają również gorszą funkcję poznawczą w porównaniu do pacjentów z udarem mózgu bez zaburzeń węglowodanowych. Jest to ważne, gdyż stan przedcukrzycowy jako bardzo powszechne schorzenie może wyprzedzać curzycę typu 2 nawet o kilka lat. Wczesne i agresywne leczenie stanu przedcukrzycowego może opóźnić lub zapobiec cukrzycy typu 2.
Badacze połączyli dane z 1601 pacjentów z wywiadem udaru (średni wiek 66 lat), którzy wzięli udział w jednym z siedmiu międzynarodowych badań z sześciu krajów. Prawie wszyscy byli po epizodzie udaru niedokrwiennego, a różne funkcje poznawcze zostały ocenione w okresie od trzech do sześciu miesięcy po incydencie zatorowo-zakrzepowym. Mierzone stężenie glukozy we krwi na czczo przy przyjęciu do szpitala i wywiad medyczny wykorzystano do rozpoznania cukrzycy typu 2 i stanu przedcukrzycowego.
Po dostosowaniu do wieku, płci i wykształcenia naukowcy odkryli:
- W porównaniu z pacjentami z prawidłowym poziomem glukozy we krwi na czczo, osoby z cukrzycą typu 2 uzyskały znacznie niższy wynik w różnych obszarach funkcji poznawczych, w tym w pamięci, uwadze, szybkości przetwarzania informacji, języku, pamięci wzrokowej do odtwarzania i rysowania kształtów lub rysunków, elastyczności umysłowej.
- Pacjenci ze stanem przedcukrzycowym nie osiągnęli istotnie gorszych wyników niż pacjenci z prawidłowym poziomem glukozy we krwi w żadnym obszarze funkcji poznawczych.
- Wyniki porównawcze pozostały takie same po skorygowaniu przez badaczy dodatkowych czynników takich jak wywiad w kierunku incydentów zatorowo-zakrzepowych, rodzaj udaru, pochodzenie etniczne, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, palenie tytoniu, zaburzenia rytmu serca i wskaźnik masy ciała BMI.
„Deficyty, które stwierdziliśmy we wszystkich obszarach funkcji poznawczych podkreślają znaczenie oceny zdolności do samodzielnej opieki nad pacjentami z cukrzycą typu 2 po udarze mózgu” - powiedział mgr Jess Lo, główny autor badania.
„Musimy zadbać o to, by osoby po udarze posiadały sprawność umysłową do wykonywania złożonych czynności w celu skutecznego leczenia cukrzycy typu 2, które może wymagać pomiaru poziomu glukozy kilka razy dziennie, dostosowywania dawek leków i samodzielnego podawanie insuliny w iniekcji podskórnej. Ponadto chory musi rozumieć czytane etykiety żywnościowe, znać prawidłową wielkość porcji posiłków i stosować dietę cukrzycową.”
„Chociaż nasze badanie koncentruje się głównie na skutkach po udarze, istnieją mocne dowody na to, że cukrzyca typu 2 jest również powiązana z zaburzeniami poznawczymi. Jest to ważny komunikat dla ogółu społeczeństwa. Ponieważ nasze badanie nie wykazuje dowodów na to, że stan przedcukrzycowy jest związany z gorszym funkcjonowaniem poznawczym. Podkreśla to znaczenie wczesnego diagnozowania i leczenia stanu przedcukrzycowego, który często nie jest wykrywany i ulega progresji do cukrzycy typu 2 ”- powiedział Lo.
Komentarze
[ z 0]