Badanie na myszach prowadzone przez naukowców z Washington University School of Medicine w St. Louis pokazuje, że nowa klasa związków, które opracowali naukowcy, może korzystnie wpłynąć na wiele aspektów zespołu metabolicznego. Coraz częstsza grupa schorzeń, które zwykle występują razem, czyli zespół metaboliczny obejmuje cukrzycę typu 2, wysoki poziom cholesterolu, nagromadzenie tłuszczu w wątrobie i nadmiar tkanki tłuszczowej, zwłaszcza w okolicy talii. Zespół ten często prowadzi do chorób układu krążenia, głównej przyczyny zgonów na całym świecie. Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie Nature Communications.
Testując jeden ze związków określanych jako SN-401, naukowcy odkryli, że leczy on cukrzycę, poprawiając zdolność trzustki do wydzielania insuliny i zwiększając zdolność innych tkanek do wykorzystywania tej insuliny do skuteczniejszego usuwania cukru z krwiobiegu. Starając się zoptymalizować leczenie, naukowcy dopracowali związek — tworząc klasę pokrewnych związków — w oparciu o badania nad kluczowym białkiem o nazwie SWELL1 (również LRRC8a). Stopniowy spadek poziomu tego białka może odgrywać kluczową rolę w rozwoju cukrzycy i innych aspektów zespołu metabolicznego.
„Naszym celem jest opracowanie lepszych terapii chorób sercowo-naczyniowych, w tym cukrzycy i zespołu metabolicznego, które są głównymi czynnikami ryzyka pogorszenia problemów z sercem i naczyniami” – powiedział główny autor, dr n. med. Rajan Sah. „Mamy wiele metod leczenia cukrzycy, ale nawet przy tych terapiach choroby sercowo-naczyniowe pozostają główną przyczyną zgonów wśród pacjentów z cukrzycą typu 2. Istnieje potrzeba nowych metod leczenia, które działają inaczej niż obecne standardowe terapie”.
Białko, które badał Sah i jego współpracownicy, nazywa się SWELL1 ze względu na jego rolę w wykrywaniu wielkości lub objętości komórek. Ich nowe badania ujawniają, że białko pomaga również kontrolować wydzielanie insuliny z trzustki i poprawia wrażliwość na insulinę, w tym w mięśniach szkieletowych i tkance tłuszczowej.
Co zaskakujące, naukowcy wykazali, że SWELL1 wykonuje oba te pozornie niezależne zadania, ponieważ białko pełni podwójną funkcję. Działa jako cząsteczka sygnalizacyjna, uruchamiając zadania komórkowe, które decydują o tym, jak dobrze komórki wykorzystują insulinę, a także ułatwia wydzielanie insuliny przez trzustkę do krwiobiegu.
„To białko, SWELL1, ma rodzaj podwójnej osobowości” – powiedział Sah. „Związek wiąże się z SWELL1 w sposób, który stabilizuje kompleks białkowy, aby wzmocnić ekspresję i sygnalizację w wielu tkankach, w tym w tkance tłuszczowej, mięśniach szkieletowych, wątrobie, wewnętrznej wyściółce naczyń krwionośnych i komórkach wysp trzustkowych. Przywraca to wrażliwość na insulinę między typami tkanek i wydzielaniem insuliny w trzustce”.
Sah i jego współpracownicy wykazali, że związek SN-401 poprawił wiele aspektów zespołu metabolicznego w dwóch grupach myszy, u których każda rozwinęła cukrzycę z różnych przyczyn, jedną z powodu predyspozycji genetycznych, a drugą z powodu diety wysokotłuszczowej. Oprócz poprawy wrażliwości i wydzielania insuliny, leczenie związkiem korzystnie wpłynęło również na poziom cukru we krwi i zmniejszyło gromadzenie się tłuszczu w wątrobie. Większość z tych badań przeprowadzono z wstrzykniętą postacią związku, ale naukowcy wykazali dowody, że może być również skuteczny, jeśli jest przyjmowany doustnie.
Naukowcy wykazali ponadto, że związek ten nie ma dużego wpływu na poziom cukru we krwi u zdrowych myszy, co jest ważne ze względu na jego potencjał jako przyszłej możliwej terapii. Obecne leki na cukrzycę mogą powodować zbyt niski poziom cukru we krwi. Dowody sugerują, że związek ten nie obniża poziomu cukru we krwi w sytuacjach, gdy nie jest to konieczne.
Komentarze
[ z 0]