Od 15 grudnia placówki podstawowej opieki zdrowotnej i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej mogą zgłaszać się do pilotażowego programu zdalnego monitorowania stanu zdrowia dzieci i młodzieży z niedoborami odporności.
Pilotaż obejmie 1 200 pacjentów do 18 roku życia z pierwotnymi oraz wtórnymi niedoborami odporności, w tym w po przebytym zakażeniu wirusem SARS-CoV-2. Program skierowany jest do pacjentów pod opieką lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w ramach poradni gruźlicy i chorób płuc, otolaryngologii dziecięcej, alergologii dla dzieci oraz immunologii. Program pozwoli zdalnie monitorować stan zdrowia pacjentów m.in. przez osłuchiwanie płuc i serca, badanie obrazowe ucha, gardła, skóry i całego ciała.
Placówki zakwalifikowane do programu otrzymają środki m.in. na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych, które pozwolą zdalnie wykryć pierwsze objawy przeziębienia, grypy oraz innych infekcji wirusowych i bakteryjnych dróg oddechowych, ucha środkowego, czy skóry.
O wyborze placówek do programu decyduje kolejność złożenia wniosku. Trzeba w nim wskazać listę pacjentów spełniających kryteria programu. Nabór będzie prowadzony do wyczerpania środków na zakup 600 urządzeń.
Zainteresowane placówki, które mają zawartą umowę z NFZ w zakresie udzielania świadczeń dotyczących podstawowej opieki zdrowotnej lub świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w zakresie gruźlicy i choroby płuc, otolaryngologii dziecięcej, alergologii dla dzieci, immunologii, mogą składać wnioski do wyczerpania puli środków na zakup urządzeń, jednak nie później niż do 28 grudnia br., za pośrednictwem Platformy Obsługi Projektów Inwestycyjnych (POPI).
W programie nie mogą wziąć udziału placówki, które zawarły umowy na realizację programów pilotażowych w zakresie wykorzystania elektronicznych stetoskopów w ramach podstawowej opieki zdrowotnej.
Pilotaż programu SmartDoktor, który powstał w ramach programu Domowej Opieki Medycznej, potrwa 6 miesięcy.
Pytania o nabór placówek do programu należy kierować na adres: Smartdoktor@mz.gov.pl.
Komentarze
[ z 6]
To świetnie, że wraz z upływem czasu wprowadzane są coraz nowsze rozwiązania w dziedzinie telemedycyny, które w znacznym stopniu poprawiają opiekę nad pacjentami, którzy wymagają częstych wizyt u specjalisty i ciągłego monitorowania stanu zdrowia. Wiele pilotaży opartych na telemedycynie przyjęły się w naszym kraju ze sporym optymizmem. Jak czytamy jego celem jest między innymi wykrywanie wczesnych objawów, które mogą świadczyć o rozwoju choroby. Wiadomo, że im wcześniej zostanie rozpoczęte leczenie tym większe jest szanse na wyleczenie z mniejszym obciążeniem dla organizmu, co w przypadku dzieci jest szczególnie ważne.
Telemedycyna to rozwiązanie, które funkcjonuje we wszystkich dziedzinach opieki zdrowotnej i stało się codziennością opieki medycznej. Wiąże się z wieloma zaletami zarówno dla pacjenta, jak i dla świadczeniodawcy usług medycznych. Jedną z głównych korzyści telemedycyny jest umożliwienie dostępu do opieki zdrowotnej bez konieczności fizycznego spotkania i dojazdu pacjenta czy profesjonalisty medycznego do miejsca świadczenia usług. Telemedycyna, czyli diagnozowanie i leczenie na odległość, pojawiła się wraz z rozwojem środków komunikacji. Intensywny postęp technologiczny i medyczny, umożliwiający m.in. przesyłanie obrazów na odległość, sprawił, że nastąpił również rozwój telemedycyny. W ostatnim okresie w warunkach pandemii i ograniczenia osobistych wizyt telemedycyna zdobyła na stałe miejsce w opiece zdrowotnej jako skuteczna i bezpieczna alternatywa dla istotnej części wizyt stacjonarnych. Termin „telemedycyna” wywodzi się z języka greckiego i łacińskiego od słów tele ‘na odległość’, i medycyna, czyli ‘sztuka leczenia’. Najogólniej opisać go można jako leczenie sprawowane na odległość. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia telemedycyna to dostarczanie informacji przez specjalistów usług medycznych przy wykorzystaniu technologii komunikacyjnych w celu diagnostyki, leczenia, profilaktyki, konsultacji czy uzyskania wiedzy medycznej dla polepszenia stanu zdrowia pacjenta. Inną powszechnie stosowaną definicją telemedycyny jest ta stworzona przez Amerykańskie Stowarzyszenie Telemedycyny, która podaje, że jest to wymiana informacji medycznych między co najmniej dwoma użytkownikami przy wykorzystaniu komunikacji elektronicznej w celu poprawy zdrowia pacjentów. Telemedycyna nierzadko mylona bywa z e-zdrowiem, które jest zdecydowanie szerszym pojęciem. To stosowanie narzędzi i usług technologii informacyjnych i komunikacyjnych w szeroko rozumianej opiece zdrowotnej. W skład e-zdrowia wchodzą obok telemedycyny: teleopieka, informatyka medyczna, technologie informacyjno-komunikacyjne w opiece zdrowotnej, zarządzanie informacjami o zdrowiu, platformy informatyczne o charakterze prozdrowotnym, prowadzenie elektronicznej dokumentacji medycznej. Telemedycynę należy odróżnić od opieki telemedycznej. Zajmuje się ona realizacją zadań z zakresu pomocy społecznej – zapewnieniem bezpieczeństwa poprzez np. monitorowanie funkcjonowania, zapewnienie szybkiego uzyskania pomocy. W tym pomocne są różne rozwiązania technologiczne,np. opaski monitorujące parametry życiowe (ciśnienie, tętno, poziom cukru), tzw. przycisk życia wzywający pogotowie ratunkowe czy czujnik reagujący na zmianę pozycji ciała sygnalizujący upadki. Telemedycyna wykorzystywana jest obecnie w diagnostyce i leczeniu wszelkiego rodzaju dolegliwości. Dotyczy w praktyce każdego pacjenta ze względu na powszechność usług medycznych takich jak porada telefoniczna czy czat, badania diagnostyczne oceniane i udostępniane online czy kontrola okresowych wyników badań na odległość. Telemedycyna to doskonałe rozwiązanie zwłaszcza dla osób o utrudnionej mobilności, np. poruszających się na wózku inwalidzkim, leżących, starszych, schorowanych, muszących pokonać spore odległości, aby skorzystać ze świadczeń, zamieszkujących wsie i niewielkie miasta, w tym nawet przebywających poza granicami kraju, zmagających się ze schorzeniami przewlekłymi, takimi jak astma, cukrzyca, choroby układu krążenia, zapracowanych i żyjących w pośpiechu, regularnie przyjmujących leki. Na uwagę zasługuje telemedycyna w psychiatrii, która pozwala osobom z fobiami czy innymi zaburzeniami utrudniającymi dotarcie do placówki medycznej spokojne korzystanie ze świadczeń medycznych. Telemedycyna realizowana może być w różny sposób. Wyróżnia się dwa główne typy: telemedycynę czasu rzeczywistego oraz opierającą się na wcześniejszym zapisie informacji o pacjencie. Z pewnością jedną z częściej stosowanych form są konsultacje telemedyczne, które mogą mieć postać m.in. porady telefonicznej, porady na czacie czy wideorozmowy. Telemedycyna opierająca się na wcześniejszym zapisie informacji o pacjencie to np. przygotowanie wyników ucyfrowionych badań obrazowych wykonanych w całej Polsce przez radiologa w centralnej opisowni lub odpowiadanie przez lekarza na pytania pacjenta poprzez funkcjonalność „zadaj pytanie lekarzowi”. Telemedycyna to rozwiązanie, które ma wiele zalet. Wśród wybranych atutów telemedycyny wymienić można między innymi ułatwienie dostępu do specjalistycznej opieki medycznej, szybką diagnozę i pomoc medyczną, dzięki czemu poprawia się skuteczność leczenia i bezpieczeństwo pacjenta, poprawa jakości życia pacjentów z chorobami przewlekłymi, szybkie i proste uzyskanie porady medycznej, co z pewnością docenią osoby czynne zawodowo i często podróżujące, bezpieczeństwo epidemiczne – zminimalizowanie narażenia na zakażenie, oszczędność środków finansowych na dojazd do placówki medycznej i jednoczesne zmniejszenie emisji CO2 dzięki ograniczeniu potrzeby transportu samochodami osobowymi. Telemedycyna wiąże się nie tylko z korzyściami dla pacjentów, ale i dla systemu opieki zdrowotnej. Oto wybrane jej zalety w tym obszarze pomoc w usługach specjalistycznych dla mniejszych ośrodków medycznych, np. asystowanie w operacjach i zabiegach na odległość, organizowanie konsylium, zwiększone możliwości podnoszenia kwalifikacji personelu medycznego, możliwość świadczenia usług medycznych niezależnie od czasu i miejsca – zredukowanie konieczności dojazdów do pacjentów, łatwiejszy dostęp do dokumentacji medycznej, zmniejszone ogólne koszty leczenia i opieki zdrowotnej, optymalizacja czasu pracy profesjonalistów medycznych, umożliwienie realizacji badań naukowych – scalanie anonimowych danych z różnych jednostek ochrony zdrowia.
Bardzo ciekawy komentarz. Telemedycyna zapewnia pacjentowi wiele korzyści. Należy jednak pamiętać, że ma pewne ograniczenia. Należą do nich między innymi brak możliwości zobaczenia i fizykalnego zbadania pacjenta, koniecznego w przypadku niektórych dolegliwości do pełnej oceny stanu zdrowia pacjenta, brak osobistego kontaktu z pacjentem – utrudnione nawiązanie relacji pacjent — lekarz, brak możliwości natychmiastowej reakcji w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia pacjenta, konieczność dostępu do Internetu lub do urządzeń teleinformatycznych, konieczność obsługi przez pacjenta urządzeń teleinformatycznych – dotyczy to zwłaszcza pacjentów starszych, którzy mogą mieć problem m.in. z obsługą telefonu, brak regulacji prawnych dla niektórych świadczeń zdrowotnych. Dalszy rozwój telemedycyny w kolejnych latach z pewnością zwiększy łatwość i bezpieczeństwo jej użytkowania zarówno dla pacjentów jak i dla personelu medycznego.
W czasach pandemii nie trzeba nikogo przekonywać, że ochrona zdrowia i telemedycyna to nowy, prężnie rozwijający się obszar życia społecznego i gospodarczego. Wykorzystanie w służbie zdrowia nowych technologii stało się faktem, ale nie oznacza to, że ograniczyło rolę człowieka. Przeciwnie – telemedycyna stała się gałęzią gospodarki, którą cechuje największa dynamika wzrostu, w którą lokowane są coraz większe inwestycje, a co za tym idzie – coraz więcej osób znajduje w niej zatrudnienie. Innowacje w służbie zdrowia powodują nie tylko zmianę sposobu pracy na rynku medycznym, wpływają na zmianę zachowania pacjentów, ale również na możliwości świadczenia usług ubezpieczeniowych czy assistance. Wymagają zaangażowania specjalistów, którzy cechować będą się zarówno zrozumieniem problematyki nowych technologii, jak i potrzeb ich usługobiorców i pacjentów. Telemedycyna bywa określana, jako “leczenie na odległość”. Trudno się z tym niezgodzić - zgodnie z definicją jest to świadczenie usług medycznych bez konieczności fizycznego kontaktu z pacjentem dzięki wykorzystaniu najnowszych technologii i urządzeń mobilnych. Telemedycyna w Polsce i na świecie umożliwia zdalną diagnostykę, leczenie i profilaktykę. Termin telemedycyna oznacza w najprostszym ujęciu medycynę na odległość. Zgodnie z definicją jest to forma świadczenia usług medycznych z zastosowaniem najnowocześniejszych technologii, zwłaszcza telekomunikacji i informatyki. Dzięki nim możliwe jest przekazywanie danych i wymiana specjalistycznych informacji w celach diagnostycznych, leczniczych i profilaktycznych. Mówiąc prościej - lekarz jest w stanie monitorować zdrowie swojego pacjenta bez konieczności odbycia wizyty w gabinecie. Należy również pamiętać, że telemedycyna w Polsce i na świecie to nie tylko spore ułatwienie dla pacjentów, ale także dla całego zespołu medycznego, dzięki czemu znacząco zmienia formę pracy lekarzy, pielęgniarek i innych specjalistów. Dzięki telemedycynie mogą oni przesyłać między sobą wyniki badań (m.in. EKG, USG, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego), przeprowadzać operacje na odległość, organizować wideokonferencje, a także konsultować konkretne przypadki z badaczami w innych krajach. Takie postępowanie zwiększa trafność stawianych diagnoz i skuteczność wybranych metod leczenia.
Z pewnością pandemia sprawiła, że niektóre sektory medycyny uległy znacznemu rozwojowi. Tak stało się właśnie w przypadku telemedycyny, o czym Pani wspomniała. Aktualny rozwój technologii takiej jak przenośne urządzenia, laptopy, Internet czy nowe oprogramowania i aplikacje sprawiły, że wszystko działa dużo sprawniej, a zakres udzielanych świadczeń przy udziale telemedycyny znacznie się zwiększył. Poruszyła Pani również ważną kwestię, chodzi mi o przesyłanie informacji między specjalistami, które również mogą przebiegać znacznie szybciej co decyduje o zdrowiu pacjenta.
Jak czytamy w artykule pilotaż potrwa pół roku, co moim zdaniem jest odpowiednim czasem, który pozwoli określić czy się on sprawdza, czy konieczne są jakieś poprawki, które usprawnią jego funkcjonowanie. Choroby zakaźne, zwłaszcza w okresie infekcyjnym są bardzo powszechnym zjawiskiem, zwłaszcza wśród dzieci, które uczęszczają do przedszkoli lub szkół. Mam nadzieję, że okaże się on skuteczny i z czasem będzie wprowadzany w coraz większej ilości placówek medycznych w naszym kraju, co pozwoli na lepszą opiekę nad pacjentami.