W badaniu, którego wyniki ukazały się na łamach Neurology starano się wyjaśnić, czy wysoki poziom hemoglobiny HbA1c oraz samej glukozy mają wpływ na pogorszenie pamięci oraz objętość hipokampów w grupie zdrowych, niechorujących na cukrzycę osób starszych, bez otępienia.


W ramach badania sprawdzono przy pomocy testu Rey Auditory Verbal Learning Test pamięć 141 osób. Dodatkowo gromadzono dane na temat poziomów glukozy i HbA1c na czczo. Objętość hipokampów i innych mikrostruktur oceniano w 3-teslowym badaniu MRI.


Niższe poziomy HbA1c oraz glukozy silnie wiązały się z lepszymi wynikami w testach pamięci, zdolności uczenia oraz konsolidacji śladów pamięciowych. W wieloczynnikowym modelu regresji poziom HbA1c pozostawał silnie związany z funkcjonowaniem pamięci.


Wyniki badania wskazują na to, że nawet wobec braku diagnozy cukrzycy t.2 lub nieprawidłowej tolerancji glukozy, przewlekle wysokie stężenie glukozy we krwi wiąże się z gorszym funkcjonowaniem poznawczym. Dodatkowo, prawdopodobnie, jest to modyfikowane przez strukturalne zmiany w obszarach mózgu odpowiedzialnych za procesy pamięciowe.

 

 

Piotr Krawczyk. [Opublikowano dnia: 2013-11-14]. Redukując poziom glukozy w osoczu, zmniejszamy ryzyko otępienia. Protokół dostępu: http://www.diabetolog.pl/publikacje/33375 [Pobrano dnia: 2014-04-08].

badania naukowecukrzycahemoglobinaotępinieglukozaosocze