Badanie przeprowadzone przez naukowców UCLA ujawnia komórkową podstawę tego jak hormon estrogenowy chroni przed uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego u osób ze stwardnieniem rozsianym (MS). Naukowcy odkryli, że leczenie estrogenem wywiera pozytywny wpływ na dwa typy komórek podczas choroby - na komórki odpornościowe w mózgu, a także na komórki zwane oligodendrocytami. Uzupełniające działania estrogenu na oba typy komórek zapewnia ochronę przed chorobą.
Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, neurodegeneracyjną, naznaczoną zaburzeniami wzroku, osłabieniem i utratą czucia, a także pogorszeniem funkcji poznawczych. Objawy te pojawiają się, gdy zapalne komórki odpornościowe niszczą osłonkę mielinową, która otacza włókna nerwowe zwane aksonami. Utrata tej izolacji ochronnej zakłóca komunikację elektryczną między komórkami nerwowymi.
Podczas wcześniejszych badań wykazano, że w trakcie trzeciego trymestru ciąży liczba nawrotów u kobiet zmniejsza się o około 70 procent w porównaniu do okresu przed ciążą, a inne badania wykazały korzyści w długiej perspektywie z powodu wielu ciąż. Estrogen będący hormonem charakterystycznym dla ciąży jest wytwarzany przez płód i łożysko. Naukowcy założyli tezę o jego działaniu ochronnym na podstawie ciężarnego mysiego modelu z SM, jak i dwóch pomyślnie zakończonych badań klinicznych leczenia estriolem pacjentów z SM.
Naukowcy prowadzący najnowsze badania donieśli, że estrogen chronił mózg mysi przed uszkodzeniem poprzez aktywację białka zwanego receptorem estrogenu beta (ERb). Kolejne badania wskazują, które komórki pośredniczą w tym działaniu ochronnym.
Naukowcy najpierw genetycznie wyeliminowali ERb w komórkach układu odpornościowego mózgu lub w oligodendrocytach, które wytwarzają osłonkę mielinową jako sposób na uniezależnianie komórek od estrogenu podczas SM. Następnie leczono myszy bez lub z ERb w tych komórkach, aby sprawdzić czy ochrona przed SM została utracona czy też nie. Utrata ochrony podczas leczenia oznaczała, że leczenie działało na komórkę, z której usunięto receptor. Wyniki pokazały, że leczenie estrogenopodobne działało zarówno na komórki odpornościowe mózgu, jak i na oligodendrocyty, łącznie powodując naprawę mieliny i mniejszą niepełnosprawność.
Twórcy leków często optymalizują terapie celując tylko w jeden typ komórek. W przeciwieństwie do tego, to badanie potwierdza, że estrogenopodobny związek może zwalczać SM poprzez komplementarny wpływ na dwa różne typy komórek jednocześn ie. Voskuhl i inni badacze UCLA pracują obecnie nad nowym związkiem estrogenopodobnym nowej generacji o silnym działaniu biochemicznym na oligodendrocyty i komórki odpornościowe w mózgu.
Komentarze
[ z 0]