Naukowcy z Rockefeller University zauważyli, że powodem wolniejszego gojenia się ran u osób starszych jest zaburzona komunikacja między komórkami skóry i komórkami odpornościowymi. Odkrycie może przyczynić się do powstania leku poprawiającego ten proces.
- Po urazie, komórki skóry migrują do rany i ją zamykają. Proces ten wymaga koordynacji z pobliskimi komórkami odpornościowymi. Nasze eksperymenty wykazały, że w przebiegu starzenia zaburzenia komunikacji między nimi spowalniają ten etap - wyjaśnia prof. Elaine Fuchs.
Przeprowadzając badania na myszach, naukowcy odkryli, że u starszych gryzoni keratynocyty znacznie wolniej migrowały do pustej przestrzeni pod strupem, przez co zamknięcie rany trwało niekiedy parę dni dłużej. Badacze tłumaczą, że po urazie, keratynocyty z krawędzi rany komunikują się rezydującymi w pobliżu komórkami odpornościowymi, wykorzystując do tego białka Skints. „Informują” one komórki odpornościowe, by zostały w pobliżu i asystowały przy wypełnianiu luki. U starszych myszy keratynocytom nie udawało się wytworzyć tych sygnałów immunologicznych.
Badacze zauważyli również, że pewne białko, uwalnianie przez rezydentne komórki odpornościowe po urazie, dodane na szalce Petriego do mysiej tkanki, nasilało migracje keratynocytów.
- Nasze badania pokazują, że możliwe jest opracowanie leków do aktywacji szlaków, które pomogą starzejącym się komórkom skóry w lepszej komunikacji z komórkami odpornościowymi z sąsiedztwa. W ten sposób wzmocniłyby się by sygnały, których siła spada z wiekiem - podsumowowała prof. Elaine Fuchs.
Źródło: sciencedaily.com
Komentarze
[ z 2]
Z wiekiem wiele mechanizmów zaczyna zawodzić. Odkrycie wyżej opisanego mechanizmu z pewnością wskaże drogę wielu badaczom w kierunku opracowania konkretnego leku przyspieszającego gojenie się ran. Obecność określonej substancji (tu białka) daje nadzieję na szybkie postępy w pracach. Rozwiązaniem może byś jego sztuczna synteza lub odnalezienie związku o podobnym działaniu. Jest jeszcze wiele innych opcji i dlatego tak ważne jest poznawanie mechanizmów związanych z fizjologicznym gojeniem się ran. Takie odkrycia otwierają wiele furtek i pozwalają opracowywać nowe rozwiązania dotychczasowych problemów. Urazy z przerwaniem ciągłości skóry są szczególnie niebezpieczne dla osób starszych nie tylko ze względu na inwazyjność, ale również z powodu chorób towarzyszących. Pacjenci chorzy na miażdżycę, z nadciśnieniem lub po prostu ze zwiększoną krzepliwością krwi biorą leki zmniejszające krzepnięcie przez co są bardziej narażeni na krwotoki. Inną istotną sprawą przemawiającą za koniecznością opracowania terapii przyspieszającej gojenie się ran są potencjalne zakażenia w miejscu zranienia. Powikłania mogą być bardzo poważne, a antybiotyk ma swoje działania niepożądane, często ciężkie do zniesienia zwłaszcza pacjentom starszym.
To ciekawe, że właśnie zaburzenia komunikacji pomiędzy komórkami organizmu u osób starszych mogą stać się przyczyną gorszego gojenia ran. Ciekawi mnie też, czy dzięki poszukiwaniu skutecznych sposobów na poprawę tego stanu rzeczy uda się poprawić zdolność gojenia tkanek w organizmie ludzi w wieku podeszłym i czy przełoży się to na poprawę opieki medycznej sprawowanej nad tymi osobami. Mam nadzieję, że właśnie w taki sposób będzie to wyglądało, ale niestety nikt, ani nic nie może nam tego zapewnić. Byłoby jednak dobrze, ponieważ u osób starszych, zwłaszcza jeśli są jeszcze dodatkowo obciążeni licznymi chorobami przewlekłymi łatwo może się zdarzyć, że dojdzie do zanieczyszczenia długo gojących się ran i dalszych związanych z tym powikłań. Mam nadzieję, że takie zdarzenie nie będzie miało miejsca w przyszłości dzięki właśnie opracowaniu nowoczesnych metod pozwalających na skrócenie czasu ich gojenia.