Stymulatory obu nerwów przeponowych pobudzające oddech wszczepili 13-letniej pacjentce specjaliści z Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Olsztynie pod kierunkiem prof. Wojciecha Maksymowicza. Dziewczynka od urodzenia cierpi na bezdech senny.
Jak poinformował PAP w środę (13 grudnia) po operacji neurochirurg prof. Wojciech Maksymowicz pacjentką jest 13-letnia dziewczynka z wrodzonym deficytem ośrodkowego, czyli mózgowo-rdzeniowego nadzorowania oddechu (klątwa Ondyny).
Jak wyjaśnił prof. Maksymowicz to pewna wada genetyczna, która występuje zaledwie u paruset osób na świecie. "Dziecko (...) może normalnie oddychać jak o tym pamięta, ale jak zaśnie to przestaje oddychać. Gdyby nie zareagować, to chory może umrzeć" - wyjaśnił prof. Maksymowicz.
Podkreślił, że jest to choroba niesamowicie uzależniająca od zewnętrznego działania, czyli od maszyny. Dziewczynka przed operacją musiała być wciąż wspomagana przez respirator. Pacjent bowiem nie zaczerpuje powietrza automatycznie.
Specjaliści z Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Olsztynie przeprowadzili w środę operację wszczepienia 2 stymulatorów nerwów przeponowych u dziewczynki. Operacja polegała na wypreparowaniu nerwów przeponowych, założeniu na nie elektrod oraz wszczepieniu podskórnie generatorów.
Działanie urządzenia przypomina działanie rozrusznika serca. Stymulator nerwów przeponowych stymuluje oddech, nie pozwala umrzeć pacjentowi, dając mu oddech niezależnie od woli chorego. "Kurczą się mięśnie przepony, dochodzi do wdechu i pojawia się wentylacja"- wyjaśnił neurochirurg.
Operacja przeprowadzona przez specjalistów w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Olsztynie pod kierunkiem prof. Wojciecha Maksymowicza jest pierwszą tego typu u pacjenta z bezdechem sennym.
Jak podał prof. Maksymowicz kilkanaście lat temu, w klinice na ul. Wołoskiej w Warszawie przeprowadził dwie takie operacje, ale z innych wskazań. Stymulatory obu nerwów przeponowych wszczepiono wówczas pacjentowi z uszkodzeniem rdzenia szyjnego, całkowicie sparaliżowanemu oraz drugiemu choremu cierpiącemu na zaawansowane stwardnienie boczne zanikowe.
Po operacji życie 13-letniej dziewczynki może odmienić się całkowicie, bo będzie niezależna od respiratora, w pełni samodzielna.
Główną barierą w przeprowadzaniu takich operacji są wysokie koszty. Sam stymulator bez kosztów operacji wyceniony jest na 300 tys. zł. Jego zakup został sfinansowany przez fundację.
W skład zespołu operującego pacjentkę pod kierunkiem prof. Maksymowicza weszli neurochirurdzy: Monika Barczewska, Łukasz Grabarczyk oraz anestezjolog Radosław Borysiuk. (PAP)
Komentarze
[ z 1]
Dziewczynka ma przed sobą całe życie. Bardzo cieszę się, że operacja zakończyła się sukcesem. Nie każdy specjalista chce podjąć się tak skomplikowanego zabiegu. Mała pacjentka będzie miała szansę pożegnać się z rejestratorem oddychać normalnie. Schorzenie, na które cierpi jest bardzo nietypowe. Nie doceniamy naszych możliwości, nie zwracamy uwagi na podstawowe mechanizmy, które pozwalają nam żyć. Dopiero gdy coś jest nie tak zauważamy jak wielką pracę każdego dnia wykonuje nasz organizm. Oby wszystko potoczyło się pomyślnie i dziecko mogło cieszyć się życiem, a jej rodzice odetchnąć z ulgą.