Według Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC), samobójstwa były 10. najczęstszą przyczyną śmierci dzieci w wieku od 5 do 11 lat w 2014 roku. Był to pierwszy rok, kiedy samobójstwo znalazło się w pierwszej dziesiątce wiodących przyczyn śmierci dzieci w tej grupie wiekowej. Niektóre indywidualne cechy charakteru i dodatkowe okoliczności różnią dzieci, które umierają wskutek samobójstwa w porównaniu z wczesnymi nastolatkami. Jest to pierwsze badanie, które koncentruje się wyłącznie na określeniu okoliczności samobójstwa u dzieci i młodzieży w wieku od 5 do 14 lat.

„Dzieci, które zmarły wskutek samobójstwa były bardziej narażone na problemy w relacjach z członkami rodziny lub przyjaciółmi, podczas gdy młodzież częściej miała problemy w relacjach z chłopakiem lub dziewczyną", twierdzą autorzy badania. „Różnice te maja tendencje do odwracania sie w trakcie rozwoju. Wynika to z tego, że dzieci w wieku szkolnym więcej czasu spędzają z rodziną i przyjaciółmi, a tym samym są mniej skłonni do nawiązywania romantycznych związków, które stają się bardziej powszechne w okresie dojrzewania."

Problemy ze zdrowiem psychicznym dotyczyły około 33% zmarłych wśród analizowanej grupy. Diagnoza zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD, Attention Deficit Hyperactivity Disorder) lub deficyt koncentracji uwagi bez zachowań nadpobudliwych i impulsywnych (ADD, Attention Deficit Disorder), była częstsza u dzieci, które zmarły wskutek samobójstwa, w porównaniu do samobójstw wśród wczesnej młodzieży, która była bardziej narażona na wpływ depresji lub dystymii.

Naukowcy wykorzystali National Violent Death Reporting System (NVDRS) do analizowania zgonów z powodu samobójstw od 2003 do 2012 roku w 17 różnych stanach, segregując je według grupy wiekowej. Baza NVDRS wyróżnia się, jeśli chodzi o źródła informacji, w tym od lekarzy orzeczników i raportów ścigania. Pozwala to na bardziej dogłębne wdrożenie się i zebranie informacji na temat osobistych, rodzinnych i społecznych czynników otaczających śmierć dziecka.

„Odkryliśmy również, że 29% dzieci i wczesnej młodzieży ujawnia komuś zamiar dokonania samobójstwa przed śmiercią. Nasze badanie podkreśla znaczenie edukacji pediatrów, pracowników podstawowej opieki zdrowotnej, pracowników szkół i samych rodzin, jak rozpoznawać znaki ostrzegawcze zamiaru samobójstwa i jakie kroki podjąć, gdy samobójcze zamiary zostaną ujawnione. Znakami ostrzegawczymi mogą być m.in. głoszenie przez dziecko samobójczych oświadczeń, poczucie smutku i bycia nieszczęśliwym przez dłuższy okres czasu, wycofanie się z życia społecznego lub zajęć szkolnych lub bycie coraz bardziej agresywnym lub drażliwym. "

Badania wskazują, że stosowanie narzędzi przesiewowych przez pediatrów zmniejsza ryzyko samobójstwa u młodzieży o 400% bez przeciążania opieki zdrowotnej. Nie tylko pediatrzy są w stanie dostrzec takie ryzyko u dzieci w sposób regularny, wczesne wykrycie ryzyka przez inne organy opieki zdrowotnej daje możliwość zaalarmowania rodziców o potencjalnym ryzyku i zwiększa prawdopodobieństwo otoczenia dziecka odpowiednią opieką w zakresie zdrowia psychicznego we właściwym terminie.

„Mimo, że samobójstwo jest niezwykle rzadkie u dzieci w wieku wczesnoszkolnym, rodzice powinni mieć świadomość, że dzieci mogą czasami myśleć o samobójstwie. Ważne jest, aby zapytać dzieci wprost o samobójstwo, jeśli istnieje obawa w tym zakresie. Badania obaliły tezę, że pytania dzieci wprost o samobójstwo wyzwala myśli lub zachowania samobójcze. Nigdy nie zaszkodzi spytać. W rzeczywistości, pytanie o samobójstwo budzi nadzieję dla planujących osób. "

Zespół naukowców bada obecnie najlepsze metody badania młodzieży pod względem ryzyka samobójstwa w placówkach opieki zdrowotnej i wydawania zaleceń odnośnie dalszej terapii.

Źródło: sciencedaily.com