Badanie przeprowadzone w Stanford University School of Medicine w Kalifornii, odkrywa intrygujące różnice pomiędzy zmianami w męskim i żeńskim mózgu, następującymi w wyniku stresu pourazowego. Odkrycie to, może pomóc w określeniu interwencji pourazowej specyficznej dla płci.
Zespół stresu pourazowego ( post-traumatic stress disorder-PTSD) jest zaburzeniem lękowym, spowodowanym wyjątkowo przerażającym, stresującym lub przykrym wypadkiem. Objawy obejmują natrętne wspomnienia, przeżywanie traumatycznych zdarzeń, negatywne emocje dotyczące samego siebie, trudności w utrzymywaniu relacji i przytłaczające poczucie winy. Obecnie, PTSD dotyka około 24,4 milionów Amerykanów- to jest około 8 procent populacji. Dokładne mechanizmy odpowiedzialne ze powstawanie PTSD pozostają nieznane. Podobnie, powody, dla których niektórzy ludzie, którzy doświadczyli traumy rozwijają PTSD, podczas gdy inni nie- są słabo poznane. Istnieje wiele pytań, wciąż bez odpowiedzi.
Różnice wynikające z płci w PTSD
Wcześniejsze badania wykazały, że dziewczęta, które doświadczają traumy są bardziej podatne, aby rozwinąć PTSD niż chłopcy. Dlaczego tak się dzieje, jest kolejną kwestią czekającą na odpowiedź.
Zespół naukowców niedawno podjął działania w celu zbadania potencjalnych przyczyn tej różnicy płci w sposób bardziej szczegółowy. Ich wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie „Depression and Anxiety". Aby zebrać wiedzę na temat zmian w mózgu, które mają miejsce w PTSD, naukowcy wykonali MRI 59 uczestnikom badania w wieku 9-17 lat.
Spośród wszystkich uczestników badania 30 osób miało objawy traumy (14 dziewcząt i 16 chłopców). Pięć z tych osób doświadczyło jednorazowego urazu, podczas gdy inni doświadczyli dwóch lub więcej epizodów lub doświadczyło przewlekłego urazu. Pozostałe 29 osób nie doświadczyło urazu (15 dziewcząt i 14 chłopców) i traktowano ich jako grupę kontrolną Osoby z traumatycznymi wydarzeniami w wywiadzie i badani w grupie kontrolnej byli w podobnym wieku i mieli zbliżoną wartość IQ.
Po analizie MRI, nie znaleziono różnic między mózgami dziewczynek i chłopców w grupie kontrolnej. Jednakże, w grupie pourazowej, wykryto znaczne różnice. Te uderzające różnice wykryto w regionie wyspy - płacie kory mózgu, leżącym w głębi bruzdy bocznej, uważanej za pełnienie ważnej funkcji w wielu procesach, w tym emocjach i homeostazie. Konkretna część wyspy wykazująca najbardziej wyraźne różnice jest znana jako przednia bruzda okalająca wyspy.
Specyficzne dla płci zmiany w mózgu
W porównaniu z chłopcami z grupy kontrolnej, przednia bruzda okalająca była większej objętości i powierzchni u pourazowych chłopców. Z drugiej strony, wielkość i obszar powierzchni tego samego obszaru mózgu były mniejsze u dziewczynek z traumą w wywiadzie, w porównaniu z kontrolną grupą dziewczynek. Odkrycia te opierają się na wcześniejszych pracach, które znalazły subtelne zmiany w wyspie, u osób z PTSD.
„Wyspa wydaje się odgrywać kluczową rolę w rozwoju PTSD. Różnica, którą widzieliśmy między mózgami chłopców i dziewcząt, którzy doświadczyli traumy psychicznej jest bardzo ważna, ponieważ może to pomóc w wyjaśnieniu różnic w objawach traumy wynikającymi z płci", dodaje starszy autor badania- dr Victor Carrion, profesor psychiatrii i nauk behawioralnych na Uniwersytecie Stanforda.
Megan Klabunde, główny autor badania, uważa, że wyniki wskazują na znaczenie płci w podejściu do leczenia PTSD. Mówi, że jeśli zmiany w mózgu są różne u obu płci, „to możliwe jest, że chłopcy i dziewczęta mogą wykazywać różne objawy traumy i, że mogą korzystać z różnych sposobów podejścia do leczenia."
W czasie, gdy rozwijamy się od dzieciństwa do młodzieńczych lat i dalej, wyspa ma tendencję do zmniejszania objętości. W związku z tym obecne odkrycia sugerują, że traumatyczne wydarzenia mogą przyczynić się do zwiększenia prędkości starzenia się kory mózgowej u kobiet. Według Klabunde: „Istnieje kilka badań sugerujących, że wysokie poziomy stresu mogą przyczynić się do wczesnego dojrzewania płciowego u dziewczynek."
Chociaż badanie przyniosło znaczące rezultaty i wykazało wyraźne różnice, naukowcy chcą poszerzyć swoje badania. Mają nadzieję zaprojektować badania długotrwałe, gdzie osoby z zespołem pourazowym mogą być analizowani w ciągu dłuższego okresu czasu, w celu szczegółowego zrozumienia zmian.
Po pojawieniu się w tym temacie wyraźniejszego obrazu, może w końcu zostać zaproponowane leczenie specyficzne dla płci, w celu poprawy perspektyw dla osób obojga płci z PTSD.
Źródło: medicalnewstoday.com
Komentarze
[ z 1]
Jestem zaskoczona wynikami prezentowanymi w tym badaniu. Spodziewałam się raczej odmiennych wyników wskazujących na wyższe zagrożenie rozwojem zespołu stresu pourazowego właśnie u mężczyzn niż u kobiet. Chociażby ze względu na fakt, że przecież kobiety mają lepiej rozwinięte emocjonalne systemy chroniące je przed trwałymi następstwami nieodpowiednich lub obciążających przeżyć i w ten sposób możliwe jest uniknięcie trwałych zaburzeń, zwłaszcza przy spotkaniu z sytuacjami, które dla wielu osobników płci męskiej mogłyby być obciążające w znacznie wyższym zakresie. Jeśli chodzi o strategię radzenia sobie w trudnych sytuacjach tutaj również kobiety lepiej sobie radzą chociażby poprzez wypracowanie pozytywnych strategii w tym między innymi chociażby dużych sieci przyjaciół, którzy w tego rodzaju trudnych momentach gotowi są służyć wsparciem i emocjonalną pomocą. Mężczyźni często prowadzą życie w pojedynkę, a nawet posiadając kolegów czy rodzinę, nie są tak skorzy do dzielenia się swoimi problemami co stwarza konieczność samodzielnego ich rozwiązywania i radzenia sobie z nimi przy zastosowaniu dostępnych środków. Stąd też mężczyźni częściej i szybciej popadają w uzależnienia od alkoholu albo nawet narkotyków, kiedy nie potrafią pogodzić się z trudną sytuacją i szukają dla siebie najprostszego sposobu by poradzić sobie ze stresem. Nie jest to dobre zachowanie, ale należy pamiętać, że każdy radzi sobie w taki sposób w jaki potrafi. Stąd też moje zaskoczenie, że okazuje się, iż na rozwinięcie stresu pourazowego w wyższym stopniu narażone są kobiety. Zwłaszcza, że spodziewałam się raczej odwrotnego wyniku badań wynikającego z odmienności w budowie i funkcjonowaniu mózgu.