Nowe badanie w Burns & Trauma, opublikowane przez Oxford University Press, ujawnia obiecujące nowe strategie zapobiegania bliznowaceniu skóry po urazach.

Podczas gdy blizny bardzo często występują podczas gojenia się ran, blizny przerostowe są stanem charakteryzującym się złogami nadmiernej ilości kolagenu. Powoduje to powstanie grubej i często wypukłej blizny. Podstawowe mechanizmy przerostu blizn są jednak słabo poznane. W pracy Burns & Trauma dokonano przeglądu strategii leczenia blizn przerosłych.

Gojenie się ran skóry jest procesem składającym się z trzech faz: stanu zapalnego, proliferacji i regeneracji. Przerostowe tworzenie blizn może wystąpić w wyniku nieprawidłowości w tych procesach. Częstotliwość takich blizn waha się od 40% do 94% po operacji i od 30% do 91% w przypadku oparzeń. W biedniejszych krajach wskaźnik jego występowania jest większy, co związane jest wysokim wskaźnikiem poparzeń.

Główne czynniki ryzyka powstawania blizn przerostowych dotyczą płci, wieku, predyspozycji genetycznych, rozmiaru i głębokości rany, miejsca występowania oraz napięcia mechaniczne na ranie. Takie blizny utrudniają normalne funkcjonowanie i oczywiście powodują poważne problemy fizyczne, psychiczne i estetyczne dla pacjentów.

Powszechnie przyjmuje się, że czas do zakończenia gojenia się ran jest najważniejszym czynnikiem do przewidywania rozwoju blizn przerostowych. Tylko jedna trzecia ran rozwinęła bliznowatą tkankę, jeśli gojenie nastąpiło między 14 a 21 dniem. W około 78% miejsc występowały wyraźne blizny, jeśli rana zagoiła się po 21 dniach.

Wykorzystywane terapie zapobiegania poważnemu bliznowaceniu skóry obejmują terapię uciskową, która od dawna uważana jest za nieinwazyjne leczenie ostrych przerostów blizn. Jest szeroko stosowana na całym świecie, a jej skuteczność została potwierdzona. Prawdopodobnie bardziej skuteczne jest gdy tę terapię przeprowadza się w ciągu dwóch miesięcy od momentu urazu.

Inne interwencje obejmują wykorzystanie silikonu, sterydów i terapii laserowej. Chociaż skuteczność terapii z wykorzystaniem silikonu nie została w pełni potwierdzona to miejscowe podawanie sterydów w przypadku oparzeń było dosyć często stosowane i stwierdzono, że jest skuteczne. Istnieją jednoznaczne dowody, że wczesna interwencja z wykorzystaniem lasera w profilaktyce byłaby korzystna pod względem szybkości redukcji blizn.

Wycięcie tkanki i promieniowanie można często zastosować jako uzupełnienie podstawowych terapii. Podejścia chirurgiczne różnią się jednak w zależności od rodzaju blizny. Badacze zaangażowani w ten artykuł twierdzą, że potrzebujemy długoterminowych wyników, aby móc podjąć decyzję o zastosowaniu resekcji lub radioterapii jako interwencji medycznej.

Lek- toksyna botulinowa A jest szeroko stosowany w celach kosmetycznych, a także w leczeniu bólów przewlekłych np. głowy. Jest również często stosowany w leczeniu wspomnianych blizn. Badacze zaangażowani w ten artykuł podkreślają, że chociaż toksyna botulinowa wydaje się mieć pozytywny wpływ na zapobieganie bliznom, naukowcom wciąż nie udało się ustalić optymalnego stężenie leku wykorzystywanego w redukcji blizn. Może to zależeć od wielkości lub stopnia uszkodzenia tkanek. Stwierdzili, że lek ten jest obiecujący i warto jest przeprowadzić dokładniejsze badania.

Przyszłe możliwości leczenia blizn przerostowych obejmują terapię skierowaną przeciwko angiogenezie, która hamuje rozwój nowych naczyń krwionośnych, przeszczep tkanki tłuszczowej i terapię komórkami macierzystymi. Istnieje kilka badań eksperymentalnych dotyczących skuteczności takich terapii w celu zmniejszenia nieprawidłowego gojenia się ran.

Źródło: sciencedaily.com