Według ostatnich doniesień odnotowanych w czasopiśmie Circulation, duże badania kliniczne przeprowadzone na szwedzkich mężczyznach wykazały, że u osób, które miały nawet łagodną nadwagę w wieku około 18 lat, bardziej prawdopodobne było wystąpienie kardiomiopatii w wieku dorosłym - niezbyt częste schorzenie mięśnia sercowego, mogące prowadzić do niewydolności serca.
W badaniu przeanalizowano dane dotyczące wzrostu, masy ciała i ogólnej sprawności ze szwedzkiego rejestru 1 668 893 mężczyzn w wieku od 18 do 19 lat, którzy zaciągnęli się do obowiązkowej służby wojskowej w latach 1969–2005. Następnie naukowcy wykorzystali dwie inne krajowe bazy danych, które śledzą przyczyny wszystkich hospitalizacji i zgonów na terenie Szwecji w celu ustalenia, czy owi mężczyźni rozwijali poważną chorobę serca w miarę starzenia się, i obserwowali ich przez okres do 46 lat.
„Byliśmy zainteresowani badaniem kardiomiopatii, ponieważ niewydolność serca spowodowana tym stosunkowo rzadkim zaburzeniem podwoiła się w Szwecji w latach 1987–2006” - powiedziała dr Annika Rosengren, współautor badania, profesor medycyny na Uniwersytecie w Göteborgu i kardiolog w Szpitalu Uniwersyteckim Sahlgrenska w Göteborgu, w Szwecji.
Wśród wszystkich mężczyzn uczestniczących w badaniu, u 4 477 zdiagnozowano kardiomiopatię w średnim wieku 45,5 lat. Mężczyźni, którzy byli szczupli w wieku 18 lat, ze wskaźnikiem masy ciała (BMI - Body Mass Index) poniżej 20, mieli niskie ryzyko rozwoju kardiomiopatii. Jednakże ryzyko to stale rosło wraz ze wzrostem masy ciała, nawet wśród mężczyzn osiągających wynik w górnej granicy normy wskaźnika BMI (22,5-25).
Istnieje kilka rodzajów kardiomiopatii, ale przyczyny tego zaburzenia są słabo poznane. W jednej z postaci, zwanej kardiomiopatią rozstrzeniową, mięsień sercowy cieńczeje i nie może skutecznie pompować krwi. W innej, zwanej kardiomiopatią przerostową, mięsień sercowy staje się pogrubiały, sztywny i uniemożliwia prawidłowe wypełnienie krwią komory. Kardiomiopatia może upośledzać funkcję serca i prowadzić do jego niewydolności, co oznacza stan, w którym serce nie jest w stanie prawidłowo pompować krwi.
Badani mężczyźni, którzy w młodości osiągnęli wynik BMI 35 i więcej, byli osiem razy bardziej narażeni na rozwój kardiomiopatii rozstrzeniowej w wieku dorosłym w porównaniu z mężczyznami, zaliczającymi się do grupy osób szczupłych za młodu. Nie było możliwe oszacowanie zwiększonego ryzyka kardiomiopatii przerostowej u mężczyzn z BMI 35 i wyższym, ponieważ było zbyt mało przypadków, aby zapewnić sensowną analizę.
Wobec ogólnego niskiego odsetka kardiomiopatii, zestaw danych był na tyle obszerny z przeprowadzoną długofalową obserwacją, jak ta, badanie miało wystarczającą moc statystyczną, aby znaleźć związek schorzenia z wagą pacjentów, powiedziała dr Rosengren. Badaczka nie zna innych danych wystarczających do przeprowadzenia badania porównawczego, ale może spodziewać się, że wyniki tej analizy będą adekwatne wobec mężczyzn na całym świecie, w tym populacji męskiej Stanów Zjednoczonych, aczkolwiek konieczne wydaje się przeprowadzenie dodatkowych badań, aby sprawdzić, czy istnieją rasowe lub etniczne różnice w sposobie, w jaki masa ciała osiągnięta w okresie dojrzewania wpływa na rozwój kardiomiopatii w późniejszym życiu.
Wyniki mogą, choć nie muszą, okazać się analogiczne w odniesieniu do kobiet. Dane dotyczące wagi zebrano, gdy mężczyźni na terenie Szwecji zarejestrowali się do obowiązkowej służby wojskowej. Ponieważ kobiety nie rejestrują się do służby wojskowej, informacje dotyczące masy ciała kobiet w wieku około 18 lat nie były dostępne dla naukowców.
Badania zostały sfinansowane przez państwo szwedzkie, Szwedzką Radę ds. Badań, Szwedzką Fundację Serca i Płuc oraz Szwedzką Radę Zdrowia, Pracy i Opieki Społecznej.
Komentarze
[ z 0]