Data spotkania: 12 września 2014 r.

Miejsce spotkania: Rzeszów

 

 

 

 

W oparciu o własne doświadczenia kliniczne z użyciem standardowego badania pacjentów z zespołem bólowym kręgosłupa lędźwiowego, prof. Sahrmann opracowała model kinetyczno-patologiczny na potrzeby oceny układu ruchu człowieka jako podstawę dla prowadzenia badań klinicznych. Powtarzane ruchy i utrzymywana postawa podczas codziennych aktywności powoduje adaptację tkanki, która z kolei przyczynia się do tworzenia niestabilności. Kluczowe czynniki dla rozwoju i utrwalenia tej hypermobilności to zmiana w pasywnym napięciu mięśniowym w stawie i elastyczności na poziomie kręgosłupa. Czynniki te łączą się i powodują powstawanie względnej elastyczności i względnej sztywności. Sztywność jest zmianą w napięciu jednostki motorycznej w stosunku do zmiany długości. Ponieważ nasze ciało porusza się po linii najmniejszego oporu ruchu, względna elastyczność w obrębie stawu może przyczynić się do nadmiernej ruchomości kręgosłupa. Powtarzanie ruchu może przyczyniać się do powstawania mikrourazów, a te natomiast prowadzą do makrourazu.

Niski próg aktywności jest szczególnie wyraźny podczas ruchu bioder. Badania kliniczne i badawcze potwierdzają słuszność zaproponowanego modelu, jak również dostarczają poparcia naukowego dla klasyfikacji zespołów bólowych w obrębie odcinka lędźwiowego. Prezentacja ta opisuje model, kliniczne i naukowe aspekty, które go analizują. Zostaną również przedstawione kluczowe punkty dla diagnostyki i leczenia.


Źródło: www.fizjo-sport.pl